YASMİN,
Serhan’lar eve geldiğinde yüzleri asıktı. Onları holde karşıladım. Hiç iyi bir gece geçirmedikleri her hallerinden belliydi.
‘’Sabah iş var, ben uyuyayım.’’ diyen Kadir Bey bana kafasıyla selam verip yanımızdan ayrılırken Nazende Hanım,
‘’Ben de bu kadar gerilimin üzerine biraz dinlenmek istiyorum. Size iyi geceler.’’ diyerek kocasının arkasından gittiğinde Serhan’a yaklaşıp,
‘’Asmin’in kaçtığından haberleri yok mu?’’ diye fısıldadım. Serhan kaşlarını kaldırıp indirdi.
‘’Henüz bilmiyorlar. Bozuntuya vermedim. Biz de sonradan öğrenmişiz gibi yaparız.’’
‘’Hastaneye gitmem lazım. Annemi görmek istiyorum.’’
‘’Çantanı al, çıkalım. Haklısın, şuan sana ihtiyacı vardır.’’
‘’Sizinkiler fark etmez mi?’’
‘’Yarın öğrenirler ama hiç hoşlarına gitmeyecek bu, zaten gergin bir geceydi.’’
