MEN OF OLYMPUS: APOLLO

THE SUN AND GAIA

“Waahh… Negra, negra! Kulot, salot! Bumalik kana sa bundok!” umiiyak akong nakasalampak habang panalilibutan ako ng aking mga kaklase. Nasa edad na pitong taong gulang at pare-parehong kaming nasa ikalawang baitang. At habang tumatagal mas tumindi ang pangbu-bully at panglalait nila sa akin ng dahil lamang sa aking panlabas na kaanyuan.

Naiiba kasi ako sa kanila kung ang kutis ng balat nila ay maputi hanggang kayumanggi ngunit ang akin naman ay tila nasunog sa araw. Na tila ba ay kapeng pinagkaitan ng gatas. At idadag pa rito ang buhok kong sa sobrang kulot at buhaghag ay pwede ng gawing limliman ng itlog ng mga ibon. Yun ang sabi sa akin ni Aling Luring sa may kanto kung saan ako laging bumibli ng aking babaunin sa klase. Para hindi na ako lumabas ng room at ng marami pang makakita sa akin. At kutcha ang kulay ng aking balat at ang buhok kong iba sa kanila.

Nakuha raw ito sa tatay kong mula sa Amerika. Kano daw ang tatay ko na nakabuntis sa aking inay ngunit di ito tulad ng mga Amerikano napapanood ko sa tv ni Aling Luring kapag nakatoka ako sa sari-sari store nila o yung mga nakikita kong magazine na binabasa ng mga high school students sa amin. Na ang mga kutis ay sobrang puti at mamula-mula at ang buhok aymatuwid at kakulay ng mais. Na di buhaghag, kulot na kulot at sobrang itin na tulad ng sa akin.

Matagal ko ring naranasang kutchain at paglamangan ng dahil lamang sa aking kaanyuan. Madalas ay umuuwi akong may galos at pasa dahil sa itinutak o kaya knikurot ako ng mga bata sa eskwelahan. Minsan naman ay kinukuha nila ang baoun kong tinapay at inumin, pagkatapos ay tumatawang kumaripas ng takbo habang kinukutcha ang pisikal kong anyo.

Hindi ko naman magawang lumipat ng eskwelahan dahil kapos din kami sa pera, kahit nga sa batang edad ko ay dumidiskate na ako sa pagbabantay ng sari-sari ni Aling Luringy, pagka-uwi ko sa bahay na kahit papaano ay may pangbaon ako.

Mga ilang beses ko na rin isinumbong sa inay ko ang mga nararanasan ko sa eskwelahan at ilang beses narin itong sumugod doon, pero mas naging malala ang pang-aasar nila sa akin kasi dahil sa nanay ko na nagta-trabaho sa bar. At hindi ko pa man maintindihan ang mga salitang ginagamit para ilarawan nila ito sa akin, ngunit alam masasakit ang mga iyon. Ng di pa rin tumigil ang pang-aasar at pang-aabuso sa akin ay hinayaan ko na lamang ito, at kapag kinagabihan ay doon ko na lang nilalabas ang sama ng aking loob, gamit ng pag-iyak.

Ilang taon din nagpatuloy ang senaryong iyon hanggang sa natuto na akong lumaban. Minsan noong nagkaka-isa sila nung sana’y itutulak na ako noong isang batang babae na kaklase ko, na syang pasimuno nang pang-aasar sa akin ay inunahan ko na ito kung ano man ang binabalak nya at tinulak ko sya.

Nabigla ang lahat nung ginawa ko iyon, akala ko ay titigil na ito. Ngunit bigla itong tumayo at sinugod ako pagkatapos ay marahas na hinablot ang kulot kong buhok. At doon ay mas lumala ang gulo dahil lumaban rin ako ng pabalik ng sabunot. Hanggang nagkakasakitan na at pinalibutan lang kami ng aming kapwa estudyante na nasisiyahan pa sa kanilang pinapanood. Mabuti nalang ay may mga gurong dumating at umawat sa amin. Naalala ko pa noon ang sakit sa aking anit at ang kalmot asa aking pisngi na di ko namamalayan ay dumudugo na pala. Ngunit ni isang patak ng iyak ay walang bakas sa aking mata at mukha, dahil galit at pagkainis ang namumukudtanging nararamdaman ko noon.

Pagkatapos ng mga pangyayari noon ay muntikan na akong ma-expelled mabuti nalang at maraming tumistigo na kaklase ko at may ilang guro din na kinundina ito. Kahit sabihing may mali parin ako. Matapos noonay nabawasan naang mga nang-aasar sa akin. Pero hindi naman naumaabot sa puntong nagkakasakitan ulit kami. Sa tingin ko ang dahilan ay natututo na rin kasi akong lumaban. Para bang nagsawa na ang aking sarili na tanggapin ang lahat at magmukmok lang sa isang tabi.  Lalo pang lumakas ang aking loob ng sa wakas ay nagkaroon na ako ng kaibigan. Kaibigan na handa akong tulungan at kasama ko sa kahit ano pa man. Doo ko unang nakilala si Vengy. Transfer ito mula sa maynila at dahil daw sa naghiwalay ang kanyang mga magulang ay napunta sya sa kanyang nanaya at dinala sya nito sa probinsya.

Naging matalik na magkaibigan agad kami nito. Inaasar nga kami lagi sa isa isa’t isa. Sa kadahilanang palagi kaming nakikitang magkasamang dalawa, na hindi kami mapaghiwalay. Kung nasaan sya naroon din ako. Hindi ko parin alam noon na pusong babae pala ito, dahil kung titignan mo ang tindig nito at itsura di mo talaga akalain lilihis ito.

Hanggang sa isang araw, christmas party namin yun noong first year high school nahuli ko syang pasimple tinitignan ang isa sa sabi nilang pinaka-gwapong estudyante raw eskwelahan namin. Ang akala ko noong una ay wala lang ito. Hanggang isang araw ay noong gumagawa kami ng assignment, may nahulog na papel sa isa sa mga librong pinaghihiraman sa amin

Isa itong pink na papel akala kung ano lang ito noong una. Ngunit ng buksan ko at ng aking basahin ang nilalaman, love letter pala ito ni Benjamin para dun sa gwapo estudynteng. Nahuli ako ni Vengy na binabasa iyon, at doon na mismo ay umamin na ito sa akin. Na matagal na niya itong tinatago, ayaw nyang ilabas kasi natatakot ito. Pareho kaming umiyak ng araw na iyon, at pareho din kaming sumumpa sa isa’t is ana akahit anong mangyari wala na kaming itatago sa isa’t isa at magiging totoo na kami. Di lang sa harap ng marami tao pati narin sa aming sarili. Noong gabing din na iyon ay tinulungan ko itong sabihin sa kanyang inay ang kanyang nararamdaman. And after that night that full of love and hope for the future, the future will make with only true and what makes us happy and fulfilled. And the rest is history.

“Ate sasakay ka pa ba? Ang haba na nung pila oh.” With that I get out with my deep thought about the past. At nakita ko yung galit na mukha nung barker ng jeep at dun ko naalalang naka-pila pa pala ako upang sumakay ng jeep para makapunta sa susunod kong raket.

Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at nagmamadali akong sumakay na ng jeep.

“Ay dyos ko, abala.” Narinig ko pang sabi nito noong bago ako makasakay, nilingon ko ito at ningitian nalang at sabay hingi na rin ng pasensya. At nang makasakay na ako ay agad akong tumingin ng ma-uupuan. At nang makita na ako ay agad-agad akong nakaupo at pagkatpos nito ay naglabas ako malalim na hininga.

I still remember the past every now then, just like today. Nakita ko kasi yung mga batang kalye habang naghihintay ako sa pila, inaasar kasi nila yung isang batang babae at ang masama ay umiiyak na ito. Lalapitan ko pa sana ang mga ito upang tigilan ang pangungutsya nila ngunit kumaripas na ang mga ito ng takbo. Nung may dumaan ang mga traffic enforcer at suwain ang mga ito, dahil nakakalat sila sa daan. Pagkatapos noon ay wala na akong nagawa kundi sundan na lang ang mga ito ng tingin.

I’ve been there in the situation of the poor little girl. Feeling of sadness and hopelessness. Not knowing why, they hate me that much? or why the hell they do that to the other kid like them? Is great right now that I can defend myself and I know myself enough not just to go down on there pesky behavior that they are throwing at me. Natuto na akong huwag ilibel ang aking sarili sa kinalalagyan nila.

I just take a deep breath again and release the unwanted feelings in my chest. I have a gig now, isa ito sa mga night raket ko para kumita. Inereto kasi ako ni Vengy dun sa pinatatrabahuan nyang bar. Sa may timog, may kalayuan man sa tinutuluyan ko. Tsinaga ko na at pera rin yun. Naghahanap daw kasi sila ng singer, at dahil kailangan ko ng pera lalo na at pareho ng nasa high school ang dalawa kong pang kapatid, mas tumaas din ang gastusin sa bilihin pa lang ng pagkain, bill ng kuryente, tubig, at upa sa napakaliit naming tinitirhan ngayon.

Sabay pa rito ang araw-araw naming gastusin sa gamut ni inay. Mabuti na lang at salamat sa diyos at sa wakas napatigil ko na ang inay sa bisyo nitong pagsusugal, dahil narin sa lumalala nitong altapresyon. Kung hindi ay pare-pareho kaming dilat ang mga mata ngayon.

When I saw the sign that I’m near on my destination. Nag-ayos na ako mg kaunti, wala naman ang maayos ganoon parin ang aking buhok, kulo at buhaghag. Ngunit natutunan ko narin itong taggapin at mahalin, gayun din ang kulay ng aking balat. And when I’m finally there, pinara ko na ang jeep na sinsakyan ko at dali-dali na akong bumaba.

It is still 7:00 in the evening and 8 ang salang ko so may isang oras pa akong natitira para mag-ready.

Nang makarating ako sa harap ng Lucid Dream Bar ay umikot ako at dumaan sa back door kung saan, ipinakita ko ang ID kong dala at sinabing isa ako sa kakanta sa gabing iyon ay agad naman niya akong pinapasok.

Right at the get go I quickly saw Vengy and he is wearing some kind of drug queen outfit, inspired by Cristina Aguilera costume on Lady Marmalade. Iba kasi ang trip ng bar na ito, hindi siya yung typical bar na isa lang ang concept. Eto kahit ano. Kapag hindi ganun kalalim ang gabi para lang itong casual bar may mga nagiinuman and then may nagpe-perfome sa stage, doon ako nakatoka ngayon. Hanggang sa lumalaim ang gabi nagiiba, at mas nagiging wild ang mga pangyayari.  At ang panghuli ay ang drag queen bar na may pagka-gay bar ang style but it is more extravagant, colorful and bold at dun si Vengy nakatoka.

Kahit na mamayang hating gabi pa ang labas nito ay naka-ready na ang mga ito. Sa kadahilanang ang dami pa nilang kailangan ayusin at i-ready. Meron pa silang script na sila mismo ang gumagawa.

“Hayyy! Millie buti nakarating kana teh, kala ko na-lost kana sayang pa naman ang beauty ng aking bestie.” Salubong nitong sabi, habang tumabi kami sa isang sulok naghahanda pa kasi ang ibang magpe-performe para sa gabing iyon.

“Bakit mamaya pa namang alas-otso yung set ko ah?” Naguguluhang tanong ko rito.

Maarte nitong inwinisik ang bonggang blonde na buhok dahil nakatabing na ito sa mukha nito bago nagsalita.

“Yun na nga eight pa dapat ang round. Pero may birthday na gaganapin ngayon sa bar at ngayon pa nagkulang ang isa sa mga singer na magpe-performe” Aligagang sabi nito.

“Okay lang sana kung sino lang ang magbi-birthday pwede na lang naming pahabain yung time nung DJ. But birthday daw ito ng kapatid ni boss kaya naloka si madam, ang gusto kaso ni big boss ay may live performance!” Ekseheradang sabi nito.

“Sabi ni madam ikaw na ang pumalit at Rita Gomez ka kanina pa kita tinatawagan pero di mo sinasagot.” Nung haluglugin ko ang bag ko at kunin ang china phone kong basag na ang screen, sinubukan kong buksan pero lowbat na.

“Sorry beh di ako nakapag-charge.” Nakangiwi kong sabi dito.

Bumugtong hininga na lang ito at dinilatan ako, eto kasi ang laging sakit ko. Parati kong nakakalimutan i-charge ang cellphone ko.

I just sweetly smile at him at marahan ko itong nilambing. Kung di lang eto talagang bakla ay tsak ay jojowain ko to eh. Actually, gwapo si Vengy kung ikukumpara sa mga kalalakihang nakakahalubilo ko, ngunit pusong babae nga lang talaga ang meron ito. Na hindi masama yun nga lang hindi ko ito mapigilang asarin maminsan-minsan. Na kapag tumuntong akong ng trenta at jowaless pa ako ay sya na lang ang ang jojowain ko. Na kinasusuklaman ni Vengy, at nagbibigay naman ng halakhak sa akin.

“Ah basta kailangan mo nang maghanda, dahil parating na raw yung may birthday.” Aligagang sabi nito at marahas akong itinulak sa isang upuan na nasa harap ng salamin. At mabilisang ako inayusan at nilagyan ng make-up. At isa lang yata ang masasabi ko na magandang nangyari sa buong buhay ko pagdating sa etsura ko, ay ni kailanman ay di ako nagkaron ng sangkaterbang tigyawat. Nagkakaroon ako ng kaunti lalo na kapag araw ng dalaw. Pero di naman nagtatagal at nawawala rin. Kaya napa-kinis ng kulay kape kong balat.

But right now, that I’m fully adult madalang nalang itong mangyari sa akin at inaalagan ko narin kasi ang sarili ko, dahil paano ko maalagaan at matutugunan ang mga pangangailangan ng aking pamilya kung di ko aalagan muna ang aking sarili. After several minutes he is done on putting make up and styling my long curly hair. My hair right now is looks like the hair of H.E.R the American singer or the iconic super model Naomi Campbell and it really suites my oblong shaped face and my straight nose with my wide full lips that color in the shade of nude matte lipstick.

And when I saw myself on the mirror, I see a beautiful lady. Courageous, full of life and gorgeous woman.

When me and Vengy was satisfied with my looks and the dress that I wear. What I wear today is a silky dark bohemian style dress with a slit on the left side, that draped on my long legs and the a black strap high heels that I’ve got on the cheap store, that will also give more impact on my total look tonight.

At nang makita ako ng ibang mga bakla at performer ay kaagad naman nila akong pinuri. Na walang dalawang isip ko namang tinanggap at magiliw na pinasalamatan ang mga ito sa magandang papuri nila.

“Yan na beh magkasing-ganda na tayo” Ani to habang hinihintay ang cue ko, hudyat ng aking performance.

“Eto naman, wala lang to mas parin naman ako kahit na hindi ako naka-ayos.” Pang-aasar ko rito.

Inismiran at inikutan lang ako ng mga mata nito, na akin namang ikinatawa.

“Buti bff kita kundi kanina ko pa pinagbubunot ang mga buhok mo sa kili-kili.”

“Hoy! Wala kaya!” Natatawa kong tanggi dito. Na totoo naman isa lang naman ako sa mapapad na di  tinutubuqn ng buhok sa kili-kili.

Mga ilang minuto pa kaming nag-asaran, at nakipag-usap sa akin si Vengy dahil alam din nito na kinakabahan ako sa mga ganitong pagkakataon. Lalo na at napakaraming tao.

Moment past when the MC finally call my stage name, and that is Gaia. Nahahawig ko raw yung personified ng Goddess Gaia at marami naring bakla ang nagsabi sa akin nun. Na kinagagalak naman ng beshie ko pati na rin ako. And that is why I chose the name as my stage name.

Huminga muna ako ng malalim bago tumapak sa stage. Though tonight I feel something off that I’ve never felt before, yes, I’m always a cracker in this kind of situation. But this emotion is kinda strange and I cannot pin point the reason why.

“Go na beh! Kaya mo yan!” Na-sense yata ng kaibigan ko ang pagka-nerbyos at mas boost pa nito ang aking confidence.

Again, I exhale a deep breath at may ngiti sa labi na umakyat ako sa stage. And the time that I should greet the audience and introduce myself to them. My eyes flew and stuck on the most beautiful, intense creame that I’ve ever seen.