ภรรยาบำเรอแค้น

ตัวละคร /คำเตือน / ลิขสิทธิ์

แนะนำตัวละคร

เจได อิทธิพลคนรวย เป็นลูกชายเจ้าของบริษัทส่งออกต่างประเทศ เมื่อตอนเด็กเคยป่วยนอนโรงพยาบาลเป็นเดือนๆ ได้กำลังใจจากเด็กสาวคนหนึ่งทำให้เขารักษาอาการป่วยจนหาย เขาเลยให้สร้อยคอเป็นตัวอักษร J ไป เพื่อเป็นของแทนใจแต่กลับเธอให้ตุ๊กตาบาบี้มา จะไม่รับก็กลัวจะเสียใจ เขารับมาไว้ดูต่างหน้าแทนก็ยังดี แต่พอโตขึ้นเขาตามหาเธอจนเจอและตกลงคบกันเป็นแฟนในที่สุด

ลีอา ฐิติวัฒน์ เป็นลูกของเจ้าสัวที่มีโรงสีข้าวที่ใหญ่ที่สุด และนำเข้าอะไหล่รถจากต่างประเทศ แต่เธอเป็นเพียงลูกเมียน้อย ที่อาศัยอยู่บ้านเล็ก เป็นพื้นที่ที่เหลือจากบ้านใหญ่ ความทรงจำในวัยเด็กไม่มี เพราะเมื่อก่อนมีเหตุให้เข้าโรงพยาบาล สมองกระทบกระเทือนจำเหตุการณ์ก่อนหน้าไม่ได้เลย

ลีน่า ฐิติวัฒน์ เป็นลูกของเจ้าสัวที่มีโรงสีข้าวที่ใหญ่ที่สุด และนำเข้าอะไหล่รถจากต่างประเทศ เป็นลูกเมียหลวง ที่ใครๆก็รู้จักและเอ่ยชม แต่พอมีน้องสาวต่างแม่ปรากฎตัวขึ้น ทำให้โดนเปรียบเทียบเรื่องใบหน้าอยู่เสมอ ทั้งที่ทั้งสองมีหน้าละม้ายคล้ายกันจนมีคนจำผิดแล้วเหมือนกัน แต่ไม่เข้าใจที่บางคนพูดว่ายัยน้องสาวน่าตาน่ารักกว่าเธอได้ไง!

ไจแอนท์ อิทธิพลคนรวย เป็นลูกชายเจ้าของบริษัทส่งออกต่างประเทศ เมื่อตอนอายุ20ปี ประสบอุบัติเหตุนอนโรงพยาบาลเป็นปีๆ จนทุกวันนี้ยังนอนเป็นผัก เป็นผู้ป่วยติด ก่อนที่จะเป็นแบบนี้เขาเคยมีคนที่ชอบมาก่อน แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับกลายจะมาเป็นคนในครอบครัวเดียวกับเขาอีกไม่นาน แต่มาใน สถานะหนึ่ง

หมวดพัฒ พัฒนานิคม เป็นตำรวจเป็นพี่ชายของพิมซึ่งเป็นเพื่อนสนิทตอนเรียนมัธยมของลีอา ลีอามักจะเรียกว่ารุ่นพี่ เพราะเคยเรียนที่เดียวกันมาก่อน

เรื่องราวความแค้น

เธอ>>แอบชอบเขา

เขา>>ต้องการแก้แค้นเธอ

พี่สาวเธอตาย ไม่ใช่ความผิด เธอไม่ได้เจาะจงใจ แต่แค่อยากช่วย...

คำเตือน

เรื่องนี้อาจจะมีความรุนแรงและคำหยาบคาย ฉากในเรื่องอาจจะมีฉากข่มขืนและทำแท้ง ผิดศีลธรรม ให้คิดเสียว่าอ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ

ใครไม่สนับสนุนแนวนี้ โปรดปล่อยผ่านนะคะ ห้ามมาคอมเมนต์ในทางที่ไม่ดี คนเขียนก็มีหัวใจมีความรู้สึกนะคะ

อ่านเพื่อความบันเทิงและอรรถรสนะคะ ห้ามนำไปทำตามและใช้ตาม ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่ได้อ้างอิงความจริงใดๆ

เตือนกันแล้วนะคะ

ผู้แต่ง : ไรต์เตอร์มินนี่

นามปากกา : ธัญญวรินทร์

ห้ามก็อปหรือคัดลอกนำไปดัดแปลง

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 โดยห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดของหนังสือเล่มนี้ไปลอกเลียนแบบ ทำสำเนาถ่ายเอกสารหรือนำไปเผยแพร่บนอินเตอร์เน็ต และเครือข่ายต่างๆ ไม่ว่าจะรูปแบบใดๆ นอกจากจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากทางเจ้าของสิทธิ์เท่านั้น