20

1205 Words

"Puwede na ba?" Magkasalubong ang kilay ni Elara nang humarap siya sa binata bago niya ito binato ng hawak niyang unan. Yakap-yakap niya kasi ang unan nang magtungo siya sa kusina nang uminom siya ng tubig. "Tumigil ka! Wala pang isang araw na nagpapahinga ang puday ko, ayan ka na naman! Bukas na!" Lumawak ang ngiti sa labi ni Clifford. Akala niya matatagalan pa siyang hindi matikman ulit ang dalaga. Akala niya aabot pa ito ng ilang Linggo. Hindi naman siya mangungulit sa dalaga kung ayaw siya nitong payagan na umisa. Ayaw naman kasi niyang magalit pa sa kaniya si Elara dahil aminado naman siyang pinanggigilan niya talaga ng husto ang dalaga noong gabing makuha niya ito. "Sure iyan, ha. Hindi na ako aalis dito. Dito na ako matutulog. May baon akong damit." "Manahimik ka! Umuwi ka sa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD