BOLD BELLE

Chapter 6 – Liability

Paulit-ulit na napapalunok si Belle habang tinititigan niya ang gasgas at yupi sa kotse sa harapan niya.

It’s a Bugatti, for God’s sake! It’s one of the most expensive cars in the world! How could she be able to pay for those damages??

Natu-torete na siya kakaisip kung ano ang gagawin niya at kung paano siya hihingi ng tawad sa may-ari niyon.

Maybe… pwede naman niyang hulug-hulugang bayaran, no matter how long it may take. Jeez!

Shit talaga! She wasn’t prepared for this! She has only few thousands left at alam niyang kulang na kulang pa iyon. At magkano lang ba ang kikitain niya sa pinagtatrabahuhan niya kada buwan? Kung magiging maarte pa siya sa mga pagkain niya ay kulang na kulang pa nga ang sahod niya sa kanya. Hindi rin siya pwedeng humingi o humiram sa mga kaibigan niya dahil sobrang nakakahiya na. At lalong hindi siya pwedeng humingi ng tulong sa pamilya niya.

Heck! What should she do?

Biglang bumukas ang pinto ng driver seat niyon at dahan-dahang lumabas ang nagdadrive sa kotseng nabangga niya.

Lalaki…. Lalaki ang pababa sa kotse and somehow, he’s famil—

“Oh my God!” she exclaimed upon seeing the man from the driver’s seat. Ang customer na gwapo! Na lalo pa yatang gumwapo.

“Sir… I’m sorry, I didn’t mean to bump into your car.” Agad niyang hingi ng paumanhin dito, hoping that he can let it pass.

Gasgas at kaunting yupi lang naman iyon at mayaman ito kaya kayang-kaya nito iyong ipaayos.

He first looked at his bumper and scrutinized his car, ignoring her presence at the moment. Then, he looked at her irritatingly.

“Miss, this isn’t a simple scratch. And as you can see, this isn’t an ordinary car.” Matigas nitong sabi sa kanya.

Somehow, he suddenly looked at her very differently. Wala na ang aliw sa mga mata nito na una niyang nakita sa bar at ni hindi na ito nakangiti sa kanya. He’s goddamn so serious now!

Did he have an amnesia? Hindi na ba siya nito maalala? Or is he still mad at her because he was hurt few nights ago that’s why he’s pretending that he didn’t know her?

“I’ll call my—”

“Sir, please no… No… Let’s talk about it and.. we’ll settle it.” Agad niyang pigil rito. Kung sinuman ang tatawagan nito ay hindi maaari! Even if he calls his insurance company or his lawyer or whatsoever, hindi pwede! Mabibisto ang tunay na pangalan niya at malamang ay matunton na siya ng Daddy niya.

“I.. I will pay…” nanghihina niyang dugtong.

Hindi niya alam kung paano pero gagawan niya ng paraan. Kailangan niyang gawan ng paraan.

“Don’t you remember me? I work at the Barhauz. I am Belle. Do you recognize me now? You even—”

Magpapakilala sana siya ng maayos rito at baka sakaling lumambot ng kaunti ang puso nito. Ngunit iritableng pinutol nito ang sinasabi niya.

“I don’t care.” He said firmly and very manly.

“Are you sure na kaya mong bayaran ang damages sa kotse ko?” he asked demandingly.

At marunong naman pala itong managalog huh!

“I.. I will…”

“You’re not so sure, are you? With that kind of job you have, how can you afford to pay me in an instant??”

“Ahmmm….” She tried to think of best solution pero nabablangko na ang isip niya dahil kahit anong isip niya ay wala talaga siyang malaking halaga ng pera!

Kinuhanan ng litrato ng gwapong lalaki ang kotse nila at sa pagkagulat niya’y pati siya ay kinuhanan nito ng picture.

“Give me your calling card.” Mariing utos nito.

“W-wala akong calling card…” aniya. Wala naman talaga siyang calling card dahil kababago lang din ng number na ginagamit niya. At kung yong dating calling card niya ang ibibigay niya ay para na ring siya na mismo ang gumawa ng paraan para mahanap siya ng Daddy niya.

“Then give me your number and address.” Maawtoridad nitong utos at wala na siyang nagawa kundi ibigay rito ang bago niyang numero pati na ang address ng tinutuluyan niya.

“Do you see that?” napasunod ang mga mata niya sa itinuturo nito. It’s a CCTV camera! Nagkataon pang doon niya nabangga ang kotse nito. Tsskk.. pag minamalas nga naman.

“I’ll call you. And don’t even try to run away from your responsibility because I will surely find you wherever you try to go.” He again said authoritatively before returning inside his car.

Agad rin nitong pinaandar ang kotse nito at naiwan na lang siya roon na nakatulala habang nakatitig sa daang tinahak ng kotse nito.

Kinabukasan ng gabi ay hindi na niya nakita sa bar ang gwapong customer na nabangga niya ang kotse. Ni hindi pala niya alam kung ano ang pangalan nito at ni hindi rin ito nagpakilala because he suddenly became so grumpy with her!

If only he didn’t suddenly show up there! Hindi naman talaga niya kasalanan. It’s his fault, really. Tssskk.

Sa totoo lang ay pwede niya pa itong takasan. But, it’s not in her character to run from her liabilities. Pero siyempre exempted ang pagpapakasal niya sa lalaking ipinagkasundo sa kanya dahil panghabang-buhay na kalayaan na niya ang nakasalalay doon.

Natapos naman ang trabaho niya nang matiwasay at wala na ulit nagsubok na i-table siya.

Pag-uwi niya sa tinutuluyan niya at nang papatulog na siya ay bigla na lang nag ring ang phone niya. Nang tingnan niya kung sino ang tumatawag sa kanya ay biglang bumilis at lumakas ang t***k ng puso niya nang makita niyang mula sa unknown number ang tawag na iyon.

“H-hello…” Why does she keeps on stammering lately?!

“Belle…” napalunok siya. Ang gwapong customer! At pati boses nito ay napakagwapo rin kahit pag sa telepono!

“Yes?” buti na lang at nakapagsalita na siya ng maayos.

“… Do you think you can pay me now? How much do you have?”

Bakit ba kasi ito nagmamadali? Isang araw pa lang ang nakakalipas kaya paano siya makakapag-ipon ng sapat na pera?

“I have an offer to make.” Biglang sabi nito sa kabilang linya nang hindi siya sumagot.

“I need you to be my girlfriend.”

“What?!” Bigla na lang tumibok ulit ng mabilis ang puso niya. Gusto siya nitong maging girlfriend? Bakit??

Sabagay, sinabi nito noong una na nagagandahan ito sa kanya. Maybe he likes her that much…