ม่านหมอกขมุกขมัวปกคลุมไปทั่ววิสัยทัศน์ ทว่า เฝิงหน่วนกลับไม่ตื่นตกใจมากนัก เพราะเวลานั้นนางเคยประสบพบกับภาพเช่นนี้ทั้งยังได้พบเทพชะตาในห้วงฝันมาก่อน
ตัวเฝิงหน่วนล่องลอยเวิ้งว้างไร้จุดหมายทั้งมองซ้ายแลขวา อยู่นานทว่ากลับไม่พบตาเฒ่าเทพชะตาผู้นั้นอีก จะมีก็แต่ภาพนิมิตที่ปรากฏขึ้นแปรเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เวลานี้ตัวไร้ขาเช่นนางก็ได้หลุดมาอยู่ในจวนหลังโอ่อ่ากระทั่งจวนเฝิงกั๋วกงเทียบไม่ติดแล้ว มีบ่าวไพร่ยุ่งวุ่นวายเดินสับเท้ามือเป็นระวิงแต่ไม่มีผู้ใดรับรู้ว่ายังมีนางอยู่ที่นี่
“เลี่ยวอี้อาการไม่สู้ดีแล้ว.. ท่านยังจะให้เขาดื่มยาอีกหรือ!”
ครั้นได้ยินเสียงแว่วมาว่า เลี่ยวอี้.. ? เป็นนามของว่าที่สามีในอนาคตที่นางจับพลัดจับผลูต้องตบแต่งไม่ผิดแน่
เฝิงหน่วนพาตัวลอยวาบไปยังต้นตอของเสียง นางเห็นเป็นบุรุษท่วงท่าองอาจสง่างามรูปโฉมน่ามอง แม้อายุจะล่วงเลยวัยหนุ่มแล้วก็ตามเผยแววตาขมขื่นขณะพู
