ขนกายทั่วร่างของนางตั้งชันอีกครา เนื้อตัวเกร็งสะท้านจากนั้นไม่นานหูนางได้ยินเสียงตัดของมีดสั้นเล่มนั้นที่เพิ่งนำบางส่วนจากร่างของนางไปด้วย
ผม ? เฝิงหน่วนพรูลมหายใจหนัก ๆ ออกมา เจ้าวิปริตผู้นี้เพียงจะตัดผมของนางเท่านั้น.. เฝิงหน่วนมองนิ้วมือขาวเรียวของอีกฝ่ายที่กำลังผูกปอยผมของนางและเขาเข้าด้วยกัน
ถึงเมื่อครู่เขาทำท่าราวกับจะเชือดคอนาง แต่ยามนี้นางและเลี่ยวอี้กลายเป็นภรรยาร่วมผูกผมเป็นตายไม่พรากจากกันอย่างสมบูรณ์แล้ว
“วาจาประจบประแจงไร้ประโยชน์ วันหลังพูดให้น้อยลงหน่อย” เขาลุกขึ้นยืนแล้วตำหนิ
“สามี..ดึกแล้วยังจะไปที่ใดหรือ” เฝิงหน่วนเลิกคิ้วมองเขาอย่างนึกฉงน
“อาบน้ำ” เขาปลดเปลื้องอาภรณ์เผยให้เห็นแผ่นหลังกว้างบึกบึนมีกล้ามเนื้องดงาม เฝิงหน่วนสำรวจได้ไม่ทันไร ราวกับอีกฝ่ายมีตาหลังรู้ว่าตนถูกถ้ำมองอยู่ก็สั่งนางเสียงเข้มแทน “นอนเถอะ ไม่ต้องรอ”
ได้ยินแล้วเฝิงหน่วนล้มตัวนอนทันทีถึงอย่าง
