“ที่นี่มัน...”
“ผับ”
“รู้! แต่ที่ไม่รู้คือพามาผับทำไม” บรรยากาศในรถเงีบยสนิทตลอดทาง แต่กระนั้นคนขับก็รอบมองผู้โดยสารข้างๆ แล้วก็อมยิ้มที่มุมปากอย่างที่ยากจะมีใครเคยเห็น
เขาเอ็นดูกับชุดเดรสที่ตั้งใจหาซื้อมาเอง มันไม่ได้เน้นสัดส่วนอวดความเซ็กซี่แต่เจ้าของร่างเล็กกลับใส่แล้วรัดอกอวบจนเผลอจินตนาการถึงคืนนั้น
กระโปรงสั้นเหนือเข่าพาลเอาให้นึกถึงต้นขาขาวและผิวกายสาวเนื้อเนียนนุ่ม
มันแมทกับผ้าใบสีมอมช่วยให้ดูสบายๆ มากขึ้นแต่กระเป๋าผ้าใบโตตั้งเปลี่ยนเสียหน่อย นึกแล้วก็อิจฉามันที่ขิมกอดไว้แน่นราวกับหอบเงินเรือนแสนในนั้น
“มาเป็นเพื่อนหน่อย”
“มาทำไม”
“วันเกิดไอ้ชิน ถ้าไม่มีหญิงมาด้วยจะกลับบ้านไม่ได้”
“แล้วทำไมต้องเป็นขิมล่ะ” หญิงสาวสงสัย
ผู้ชายอย่างโซ่คงไม่มีปัญหาเรื่องจะหาคู่ควงสักคน
“ก็จะทำไมล่ะ” คนเจ้าเล่ห์โน้มตัวมาหาเอียงหน้าเข้ามาใกล้ ก็ยังดีที่ทาแป้งเติมปากมา ใสๆ ธรรมชาติแบบนี้ก็ดูสบา
