“ขอโทษครับ! สองคนที่นั่งตรงนี้ไปไหนแล้ว”
“ไม่ทราบค่ะ”
“อ้าว..! ขอบคุณครับ”
ย้อนกลับเมื่อตอนกลางวัน
ซิมแยกกับยิมมาแล้วรีบตรงมาที่ร้านเดิม มือก็กดโทรหาแฟนสาวรัวๆ
“มีไรเปล่าซิม”
“อ้อ..เปล่าครับ”
“แล้วโทรหาใคร”
“ขิม”
“อ้าว! มาด้วยกันเหรอ”
ชายหนุ่มไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ไม่รู้สันดานคนเจ้าเล่ห์ตรงหน้า
ไม่รู้แม้กระทั่งว่าลูกค้าที่ว่าจ้างแฟนตัวเองมารับงานทานข้าวคือพี่ชายแท้ๆ ของคนที่ยืนต่อหน้าตรงนี้
“โอเคป้ะเนี้ย”
“...”
“ซิม”
“ขิมไม่รับสาย”
คนไม่รู้เรื่องราวเดินเป็นหนูติดจั่นหน้าถอนสี
ซิมไม่รู้ว่าไอ้ลูกค้าชื่อยูนายนั้นพาขิมไปไหน ชายหญิงหายไปด้วยกันมันคิดดีไม่ได้หรอกนะ
PING!
Kimmy : เรากลับบ้านแล้วนะ
“นั่นไง! ขิมส่งข้อความมาแล้ว”
“นั่นสิ...” น่าแปลกที่ทำไมยิมรู้
แต่คนคิดน้อยเมื่อเห็นข้อความที่ของแฟนที่ส่งไลน์มา ในเมื่อขิมกลับบ้านโดยปลอดภัยแล้วเขาก็หายห่วงทันที
“งั้นก็ว่างแล้ว
