“ขิม...” รู้ตัวว่าติดพูดเล่นจนเกินพอดี แต่ก็ไม่ได้มีเจตนาจะด้อยค่าผู้โดยสารข้างกาย
หมาในปากมันห้ามยาก สันดานหยาบเป็นสิ่งที่เปลี่ยนกันไม่ได้ง่ายๆ แต่คำว่าขอโทษก็หลุดออกจากปากไม่ง่ายเช่นกัน
“บอกให้จอด”
“บ้านอยู่ไหน”
“จะอยากรู้ทำไม”
“ถ้าพรุ่งนี้ไม่กลับจะได้มารับตัวได้ถูกหลังไง”
...
“คงไม่อยากให้เราถามซิมเองใช่ป้ะ”
“ซิมเกี่ยวอะไรด้วย”
“อาจจะเกี่ยว หรือไม่เกี่ยวก็ได้” คนขับทำหน้ายียวน เขาจะปล่อยให้อดีตแฟนมีผลกับขิมสักระยะ จากนั้นเขานี้แหละจะเป็นคนตัดสายสะดือความสัมพันธ์ที่แสนน่ารำคาญอันนี้ทิ้ง
ใช้ประโยชน์จากมันให้เต็มที่แทนดอกเบี้ย
ชายหนุ่มพอรู้ว่าคร่าวๆ ว่าบ้านขิมอยู่ติดริมถนนใหญ่ย่านชายเมือง และใกล้กับสถานที่สำคัญในชุมชนจึงมาถึงได้ไม่ยาก
“จอดตรงนี้แหละ ถึงแล้ว”
“หลังไหน”
“อยู่แถวๆ นี้แหละ”
“เล่นตัวมากๆ มันไม่ได้น่ารักนะ เดี๋ยวก็โดนจับกดในรถ...”
“หยุดนะไม่ต้องพูด!” ไอ้ประโยคหย
