บทที่ 2 เด็กเลี้ยงของยาย
1216 Words
รถเบนซ์สุดหรูแล่นมาจอดตรงหน้าบ้านเก่าหลังหนึ่ง ร่างบางที่เปื้อนโคลนก้าวขาลงจากรถ ก่อนที่เธอจะหันกลับไปมองภายในรถ สภาพของมันแทบทำให้เธอต้องร้องไห้ออกมา ลูกรักคันโปรดของเธอเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบโคลนจนมอมแมม
“ชนบทแบบนี้คงไม่มีที่ให้ล้างรถแน่ โถ่…ลูกรักของแม่” หญิงสาวยังคงอาลัยอาวรณ์กับสภาพรถไม่หาย
“มาหาใครครับพี่สาว”
พระพายละสายตาจากรถจ้องมองไปยังผู้มาใหม่ หนุ่มน้อยหน้าใสที่อายุคงประมาณสิบเจ็ด สิบแปด อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนฟอกสีจ้องมองมายังเธอเหมือนเห็นตัวประหลาด
“นี่บ้านยายจันทรารึเปล่า”
“ใช่ครับ ว่าแต่…พี่สาวไปขับรถตกโคลนบ้านไหนมาเหรอครับ ถึงได้มอมแมมเหมือนลูกหมาตกน้ำแบบนี้” เด็กหนุ่มเอ่ยถามขณะที่สายตาจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าหัวจรดเท้า
“ไม่มีบ้านสักหลังเลย มีแต่วัวยืนเต็มถนน แค่คิดก็โมโห แถวนี้เขาเลี้ยงวัวกันบนถนนรึไง”
ขอแม่ระบายหน่อยเถอะ เกิดมาไม่เคยหงุดหงิดเท่านี้มาก่อน
“พี่สาวคงหลงเข้าไปในไร่พ่อเลี้ยงครามมาสิท่า”
“พ่อเลี้ยงคาง…อะไรนะ”
“พ่อเลี้ยงครามครับ เป็นคนที่รวยที่สุดในจังหวัดเลยก็ว่าได้ แต่ติดดินสุดๆ”
“ติดดินพอเข้าใจได้ แต่ให้คนเอาวัวมาเดินเพ่นพ่านบนถนนนั่นก็อีกเรื่องหนึ่ง”
“ว่าแต่พี่สาวมาหายายจันทำไมเหรอครับ”
“ฉันเป็นหลานยายจัน…ชื่อพระพาย”
“อย่างนี้นี่เอง…ผมธาราครับ เป็นเด็กที่ยายรับเลี้ยง” พระพายหรี่ตามองคนตรงหน้า ยายเธอมีเงินถึงขั้นรับเลี้ยงเด็กได้โตขนาดนี้เลยเหรอ ที่เธอรู้มายายแทบไม่เหลือสมบัติสักชิ้นติดตัวหรือคนตรงหน้าจงใจหลอกเธอกันแน่
“ทำไมมองผมแบบนั้นละครับพี่สาว” ธาราส่งยิ้มหวานให้หญิงสาวตรงหน้า ดูก็รู้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้เจ้าชู้กะล่อนมากแค่ไหน ไม่รวมถึงใบหน้าหล่อๆ นั่นคงดึงดูดสาวๆ แถวนี้ได้เยอะพอตัว
“ห้องน้ำอยู่ไหน” ก่อนจะคิดเรื่องอื่นตอนนี้เธอคงต้องคิดถึงเรื่องของตัวเองก่อน พระพายถือกระเป๋าใบหรูออกมาจากรถเดินตามเด็กหนุ่มไปยังห้องน้ำที่อยู่หลังบ้าน
สายตากวาดมองไปทั่วด้วยความใคร่รู้ บ้านไม้หลังเก่า ข้างบ้านเต็มไปด้วยพืชผล บางต้นก็แห้งเหี่ยวเหมือนไร้การรดน้ำบำรุง บางต้นก็สูงแต่ถูกพันด้วยหญ้าเถาวัลย์รกเต็มไปหมด
“ถึงแล้วครับ”
พระพายชะเง้อคอมองตาที่เด็กหนุ่มบอก สภาพห้องน้ำแย่กว่าในหัวที่เธอคิดไว้ก่อนหน้าเสียอีก แถมมันดันอยู่นอกตัวบ้านจะเข้าแต่ละทีต้องลงมาจากชั้นสอง ไม่ต้องพูดถึงตอนมืดคงยิ่งกว่าหนังบ้านผีปอบที่เคยดูมาเป็นแน่
“มีห้องน้ำที่นี่ที่เดียวเหรอ….ในบ้านมีปะ”
“ไม่มีครับ” ธาราส่ายหน้า อดนึกขำไม่ได้กับท่าทางของสาวรุ่นพี่ที่แสดงออกมา
เอาเถอะ! ทนเอาหน่อยพระพายยังไงแกก็อยู่ไม่นาน อย่างมากก็อาทิตย์เดียวแหละ
พระพายกัดฟันปลอบใจตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะสาวเท้าเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยท่าทางกลัวๆ สายตาก็พลันสอดส่องไปทั่ว กระทั่งปะทะเข้ากับอะไรบางอย่างที่ทำให้เธอต้องเบิกตากว้างกรีดร้องออกมาเสียงดัง
“กรี๊ดดด!”
“เกิดอะไรขึ้นครับ” ธาราสาวเท้าวิ่งกลับมาจากหน้าบ้านด้วยความเร่งรีบ
“ตัวอะไรก็ไม่รู้มันอยู่ในห้องน้ำ ตัวใหญ่มากเลย แถมมันยังจ้องมาที่ฉันอีก”
“เอ่อ…ถ้าพี่หมายถึงเจ้าอ้วนกลม…มันอยู่ตรงนั้นมาตั้งเป็นปีแล้วครับ”
“อ้วนกลม!” สีหน้ามึนงงบ่งบอกว่าเธอไม่เข้าใจสิ่งที่เด็กหนุ่มกำลังสื่อ เจ้าอ้วนกลมคือตัวอะไรไม่เห็นจะเข้าใจ ทำไมเราต้องเลี้ยงสัตว์ในห้องน้ำด้วยเอามาเลี้ยงด้านนอกไม่สะดวกกว่ารึไง
“มันคือตุ๊กแกครับ ปกติมันจะออกมาตอนกลางคืนเพื่อหาแมลงกิน สงสัยวันนี้มันรู้ว่าพี่สาวจะมามันเลยออกมาต้อนรับ”
“ช่วยไล่มันไปได้มั้ยธารา พี่ไม่แก้ผ้าอาบน้ำให้มันดูแน่ ขอร้อง~” พระพายใช้สายตาออดอ้อนเด็กหนุ่ม เกิดมาไม่เคยต้องมาขอร้องใครแบบนี้ด้วยซ้ำ มีแต่คนอื่นต้องมาขอร้องเธอซะมากกว่า
เพราะแกเลยไอ้เจ้าอ้วนกลม จะออกมาทำไมตอนนี้
ความน่ารักของพระพายทำให้ธาราตกหลุมรักสาวรุ่นพี่เข้าอย่างจัง ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหัวใจของเขาก็เต้นแรงไปหมด ไม่รอช้าธารารีบเข้าไปไล่เจ้าอ้วนกลมออกไปให้เธออย่างรวดเร็ว
“มันไปแล้วครับ พี่ไปอาบน้ำได้แล้ว”
“ขอบคุณนะ นายน่ารักที่สุด เดี๋ยวพี่ออกมาคุยด้วย”
*****
ผ่านไปนานนับชั่วโมงพระพายก็ยังไม่ออกมาจากห้องน้ำ จนธารานึกสงสัยสาวเท้าเดินไปยังหลังบ้านอีกครั้ง
“พี่พาย…พี่เป็นอะไรรึเปล่าทำไมอาบน้ำจัง”
“ใกล้เสร็จแล้ว…อ๊ะ”
พระพายที่กำลังวุ่นวายอยู่กับก๊อกน้ำในห้องน้ำตะโกนบอก เธอว่าตัวเองก็ใช่จะเป็นคนแข็งแรงอะไรมากมาย แต่ทำไมไอ้ก๊อกน้ำบ้านี่ถึงหลุดติดมือเธอออกมาได้ แถมน้ำที่ฉีดพุ่งออกมาก็จะแรงไปไหน
“เอ่อ…พี่พายโอเคแน่นะครับ” เสียงแปลกๆ ที่เล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำ ทำให้ธาราอดสงสัยไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นภายในนั้น
“อ๊ะ….ช่วยพี่ด้วยธารา พี่จะไม่ไหวแล้ว”
“พี่พายจะให้ผมช่วยยังไงครับ” ธาราลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ สลัดความคิดชั่วร้ายในหัวออกไป แต่ไม่ว่าจะยังไงเสียงสาวรุ่นพี่ที่ดังออกมามันก็ชวนทำให้หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากอก
“อร้ายยย ธารา…เข้ามาช่วยพี่หน่อย”
“มันจะดีเหรอครับ”
“ดีสิ เข้ามาเถอะ พี่ขอละ”
“แต่ผมว่ามันไม่ดีนะครับ พี่เป็นผู้หญิงอีกอย่างเราก็เพิ่งจะรู้จักกันเอง”
“..…”
“พี่พาย…พี่พายยังอยู่มั้ย” ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับใดๆ จากในห้องน้ำ นั่นทำให้ธารายิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่
“รีบเข้ามา” แรงดันน้ำทะลักฉีดอัดเข้าหาร่างกายของเธอจนเธอต้านมันไม่ไหวอีกต่อไป ตะโกนเรียกเด็กหนุ่มให้เข้ามา
“ถ้าเกิดอะไรขึ้นพี่พายต้องรับผิดชอบผมนะ”
“อ๊ะ…เข้ามาสักที”
พระพายเอื้อมมือไปเปิดกลอนประตูห้องน้ำ ตอนนั้นเองที่ธาราผลักประตูเข้ามาทำให้แรงกระแทกผลักเธอล้มจ้ำอ้าวลงกับพื้น
“แค่ก แค่ก”
พระพายสำลักน้ำที่ฉีดอัดมาตรงหน้าเธอพอดี มือบางปัดป่ายไปทั่วเพื่อขอความช่วยเหลือ
เวรกรรมของอีพระพายแท้ๆ…พื้นห้องน้ำลื่นยิ่งกว่าปลักควายก่อนหน้าเสียอีก
- Writer
