บทที่ 11 เสียท่า NC เบาๆ

1325 Words

“นายได้คุยกับพ่อเลี้ยงให้ฉันรึยัง เขาจะให้ฉันไปเจอได้วันไหน” “ฉันบอกไปแล้วว่าเขาไม่อยู่ ไม่รู้จะกลับวันไหน” “งั้นฉันขอเบอร์พ่อเลี้ยงหน่อย ฉันจะคุยกับเขาเอง” “ไม่มี” “ไม่มี? นายเป็นลูกน้องภาษาอะไรเบอร์เจ้านายก็ไม่มีเนี่ยนะ” “ฉันมีอะไรแปลกเหรอ” พระพายเอ่ยถามขึ้นเมื่อเขามองมายังเธอด้วยสายตาแปลกๆ อาจจะบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจในคำพูดก็เป็นได้ แต่มันก็เป็นเรื่องจริง ลูกน้องควรมีเบอร์โทรเจ้านายไว้ยามฉุกเฉิน แล้วทำไมเขาไม่มี “…..” “อ้าวนาย…จะไปไหนกลับมาคุยกับฉันก่อน” อาชาทำทีเดินเข้าไปในกระท่อม พระพายเห็นเช่นนั้นจึงเดินตามเข้าไปโดยไม่รู้เลยว่านั่นคือแผนการที่หลอกล่อให้เธอตกหลุมพรางที่เขาขุดไว้อย่างแนบเนียน “นะ…นาย” พระพายชะงักหยุดนิ่งอยู่หน้าประตู แต่อีกฝ่ายกลับออกแรงกระชากดึงข้อมือของเธอเข้าไปด้านใน ใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีเธอก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขาเป็นที่เรียบร้อย สายตาที่จ้องมองมาอย่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD