เหอะ! จะเอาให้ได้เลยใช่มั้ย คนอะไรนอกจากไม่มีมารยาทแล้วยังทำตัวหน้าด้านไร้ยางอายอีก ยอมแพ้ก็ได้
พระพายไม่อยากเห็นพนักงานมีปัญหาตามมาทีหลัง เธอจึงเลือกที่จะยอมแพ้เอง แค่เสื้อตัวเดียวในห้างคงมีเยอะแยะอีกหลายร้าน
“เอาให้เขาไปเถอะค่ะ ดูท่าคุณเขาคงอยากซื้อให้คนรัก”
“หึ! เจียมตัวตั้งแต่แรกก็จบ จะยกระดับตัวเองให้ดูดีขึ้นก็ดูเงินในกระเป๋าด้วยนะ”
พระพายกำหมัดสองข้างไว้แน่น วันนี้มีแต่เรื่องอะไรไม่รู้เกิดขึ้นกับเธอตั้งแต่เช้า คนอุตส่าห์จะมาหาความสุขทำให้อารมณ์ดีเจอแบบนี้แม่ปรี๊ดแตกได้นะ
“พี่พายไปกันเถอะครับ เราไปหาอะไรกินกันดีกว่า” ธาราเห็นท่าไม่ดีรีบคว้ามือบางลากออกจากร้านทันที
“หงุดหงิดชะมัด คนอุตส่าห์อารมณ์ดีแล้วแท้ๆ”
“ไม่เป็นไรนะครับ ไปกินของอร่อยกันดีกว่าผมไม่เคยกินของในห้างเลย พี่พายแนะนำหน่อย”
“เฮ้ออ~~อ้อนเก่งซะจริง” ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเพียงเจอลูกอ้อนของเด็กหนุ่มทำให้เธอใจอ่อนสงบลงทุกท
