หลังจากคนเป็นพ่อออกจากบ้านไปแต่เช้าตรู่เมื่อวาน เด็กน้อยกับอาสาวก็รีบแต่งตัวอาบน้ำไปโรงเรียนเช่นทุกวัน หลังออกมาจากห้องนาเดียร์รู้ดีว่าพี่ชายต้องเตรียมอาหารไว้ให้เธอกลับน้องแบร์แล้วเป็นแน่
แต่เมื่อเดินมาถึงในครัวก็พบว่าอาหารที่ถูกเตรียมไว้ถูกแขกไม่ได้รับเชิญซัดเข้าปากเกลี้ยง ไม่เหลือให้ตกมาถึงพวกเขาสองคนด้วยซ้ำ
“นั่นมันอาหารเช้าของฉันกับน้องแบร์มีสิทธิอะไรมากินไม่ทราบ”
“อ้าวเหรอ! ฉันไม่รู้นะเห็นมันอยู่ในครัวกำลังร้อนๆ ก็เลยเอามากิน เธอก็ทำใหม่เอาสิ”
“เหอะ! แปลกดีเนอะแค่มาอาศัยบ้านคนอื่นอยู่ แต่กลับทำตัวแย่กับเจ้าของบ้าน”
“ใครเหรอ? เจ้าของบ้าน คงไม่ใช่เด็กน้อยวัยมัธยมอย่างเธอแน่ ว่าแต่พี่ชายเธอไปไหนเหรอ ฉันไปหาที่ห้องก็ไม่เจอ”
“พี่ครามไม่อยู่ให้ป้าเอาสังขารเหี่ยวๆ ไปยั่วเขาหรอกค่ะ”
“นี่แก!”
“อาเดียร์ครับ น้องแบร์เสร็จแล้ว” จังหวะที่แป้งหอมกำลังจะฟาดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของนาเดียร์ น้อง
