Chapter 14
"Something"
Pilit inaalis ni Juancho ang palad kong pinangtatakip sa aking mukha. This is the biggest embarrassment my entire life! Nasa loob na kami ng sasakyan niya. I saw him leave. Bakit ba siya bumalik. Damn it!
“Juancho!” Pilit kong iniiwas ang mukha ko sa kanya.
Naiiyak na ako sa hiya.
“Com’on Santina.”
“Ayoko.”
“Mag-usap tayo…” Mas kalmado niya ng ani. “Now, put your hands down.”
“A-anong pag-uusapan natin?”
Mas marahan niyang hinawakan ang kamay ko at matagumpay na naibaba. Mabilis ang pagbaling ko pero nahuli niya na ang mukha ko.
“Tell me… have you been doing it for a long time?”
I lowered my gaze and slowly nodded.
“Don’t you know that it’s dangerous? Paano kung nahulog ka?” Ngayon balik na naman sa pangangastigo ang boses
