วันรุ่งขึ้น
นางก็เดินแบกมีดพาพ่อบ้านชายสามคนและชิงชิงไปที่ลำธาร
“ข้าต้องการต้นไผ่สักสามสิบต้นเจ้าค่ะ เลือกเอาแต่ลำที่ไม่ตันนะเจ้าคะ”
“คุณหนูจะเอาไปทำไมหรือเจ้าคะ”
“นั่นสิขอรับ ตั้งสามสิบต้น คุณหนูจะเอาไปทำไมมากมายหรือขอรับ”
นางส่งยิ้มกว้างให้ชิงชิงและพ่อบ้าน
“เผลอๆ สามสิบต้นอาจไม่พอด้วยซ้ำ วันนี้เราจะทำท่อส่งน้ำกันเจ้าค่ะ” นางกล่าวออกมายิ้ม ดวงตากลมโตมีประกายอย่างมุ่งมั่น
“ท่อส่งน้ำหรือขอรับ”
“ใช่เจ้าค่ะ พวกท่านไปตัดต้นไผ่ ส่วนข้าจะไปทำเชิงระบายน้ำ”
พูดจบนางก็เดินลัดเลาะขึ้นไปตามลำธาร การจะส่งน้ำโดยไม่มีเครื่องช่วยต้องส่งจากที่สูง โชคดีที่ลำธารนี้ไหลลงมาจากภูเขา การลำเลียงน้ำจึงไม่ยากนัก
“ชิงชิง ช่วยข้าขนก้อนหินพวกนั้นมากองไว้ตรงนี้ที”
“เจ้าค่ะ”
ตกเย็นพวกนางก็พากันเดินกลับบ้าน วันนี้ทั้งวันทำได้เพียงเตรียมทุกอย่างไว้ พรุ่งนี้ค่อยทำการต่อท่อ
“ลูกกำลังทำอะไรอยู่หรือ ทำไมกลับมาเห
