ณ ท้องพระโรง
ดวงตาคู่สวยช้อนขึ้นมองร่างแกร่งที่นั่งบนบัลลังก์อยู่ข้างฮ่องเต้
เขาในวันนี้ช่างดูสูงส่ง สง่างาม ทรงอำนาจ แตกต่างจากนางโดยสิ้นเชิง สตรีไม่ได้เรื่องเช่นนาง ไม่ว่าจะมองมุมใดก็ไม่คู่ควรกับเขา
“ท่านรองแม่ทัพหลินฟางซี ชัยชนะครั้งนี้จึงถือเป็นความดีความชอบของท่าน” ฮ่องเต้พูดเสียงทรงอำนาจกับหลินฟางซี ก่อนหันไปทางชินอ๋อง และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
“ชินอ๋อง พระองค์คิดว่าเราควรตอบแทนท่านรองแม่ทัพหลินฟางซีอย่างไรดี” ฮ่องเต้ยิ้มเจ้าเล่ห์
เรื่องระหว่างนางกับพี่ชายมีหรือที่เขาจะไม่รู้
ชินอ๋องนั่งหน้าเรียบ มองร่างบางที่ยืนตรงหน้าด้วยแววตาเรียบนิ่ง แต่ในใจนั้นกลับนึกห่วง เพราะใบหน้าสวยนั้นช่างซีดเซียว
“ท่านรองแม่ทัพคงไม่มีอะไรที่อยากได้...” เขาหยุดพูดก่อนจะลุกเดินเข้าไปหานาง และเมื่อเดินมาอยู่ตรงหน้านางก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“แต่เปิ่นหวางมีพ่ะย่ะค่ะ”
ดวงหน้าสวยเงยขึ้นมองคนตัวโต ก่อนจ
