“อย่าลืมคำสัญญาที่ให้ไว้กับหม่อมฉัน อย่ารักหม่อมฉันเป็นอันขาด ไม่เช่นนั้น งานแต่งงานในอีกสามวันจะไม่เกิดขึ้น”
ชินอ๋องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก รักไปจนหมดใจจะให้ห้ามอย่างไรไหว
“อืม” เขาตอบรับสั้นๆ อุ้มนางขึ้น พากระโดดออกทางหน้าต่าง ใช้วิชาตัวเบาพานางกลับไปที่จวน
“พระองค์พาหม่อมฉันมาที่นี่ทำไมเพคะ”
เท้าแกร่งถีบเข้าที่ประตู พานางเดินตรงเข้าไปในห้องอาบน้ำ
“ต่อจากนี้เจ้าต้องอยู่กับข้า”
“แค่กๆๆ เดี๋ยวเพคะ” นางห้ามเขาเสียงติดขัด เมื่อเขาทำท่าจะถอดชุดออกให้
“ข้าจะอาบน้ำให้เจ้าเอง” ไม่ฟังคำห้าม มือหนาสะบัดเพียงนิดเสื้อผ้าก็หลุดลุ่ยไปกองอยู่บนพื้น
“ว๊าย!” มือบางรีบยกขึ้นปิดสองเต้า ถึงเขาจะเคยเห็นมาแล้ว แต่ถูกแก้ผ้าแบบไม่ทันตั้งตัวนางเองก็ตกใจเป็นเหมือนกัน…
ชินอ๋องยกยิ้ม ยื่นมือไปลูบสองเต้า
“ทุกอย่างบนตัวเจ้าเป็นของข้า ยังจะต้องอายอีกหรือ”
หลินฟางซีก้มหน้างุดด้วยความเขิน ยอมให้เขาอุ้มลงอ
