“ฮือๆๆ ท่านพี่ ข้าสงสารลูก”
หลังจากได้รับราชโองการ ฮูหยินใหญ่ก็กอดสามีร้องไห้อย่างไม่อายลูกกับบ่าว
“หลินเอ๋อร์ลูกของเรากำลังจะออกเรือนไยเจ้าจึงไม่ยินดี”
แม่ทัพหลินกอดปลอบภรรยา หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงได้ร้องไห้เช่นภรรยา แต่ตอนนี้ที่ห่วงคือสภาพร่างกายของบุตรสาว
ถึงนางจะยิ้มแย้ม แต่เขาก็ดูออกว่านางฝืนยิ้ม ร่างกายก็เริ่มผ่ายผอมอย่างเห็นได้ชัด กลิ่นคาวเลือดที่ออกมาจากตัวนาง มีหรือเขาจะไม่ได้กลิ่น ถามไปนางก็เอาแต่แสร้งหัวเราะบ่ายเบี่ยง ตอนนี้จึงทำได้เพียงจับตามอง
“ฮือๆๆ จะให้ข้ายินดีได้อย่างไร ใครๆ ต่างก็พูดว่าชินอ๋องเป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ”
“ฮ่าๆๆ พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร” แม่ทัพหลินอุ้มภรรยาพาเดินเข้าไปในเรือน
หลินฟางซียืนมองตามหลังท่านทั้งสองตาปริบๆ อะไรคือตัดแขนเสื้อ แล้วทำไมมารดาของนางถึงได้ร้องไห้เสียใจเช่นนี้
“พี่ใหญ่ ตัดแขนเสื้อคืออะไรหรือเจ้าคะ”
นางถามพี่ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ รู้ว่าตัดแข
