"ครับผม!"
ห้าแสนดอลลาร์! ตาของเชฟเป็นประกาย และพวกเขาก็เริ่มทำอาหาร พวกเขาใช้สมองและใช้ทักษะพิเศษเพื่อให้แน่ใจว่าลอเรล เคลลี่จะชอบอาหารของพวกเขา
"คุณบ้าหรือเปล่า?" ลอเรลมองเขาด้วยความตกใจและคำรามเสียงต่ำ "ฉันบอกว่าฉันไม่อยากกิน! ฉันไม่กิน!"
“ลอเรล อย่าดื้อ!” เกรกรี สจ๊วร์ตจับมือเธอและพาเธอไปที่ห้องนั่งเล่น กลิ่นครัวแรงมากจนทำให้เขารู้สึกอึดอัด
ขายาวของเขาขยับเร็วมากจนลอเรลตามไม่ทัน เธอเดินโซเซและเกือบจะล้มลง
ลอเรลรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากในส่วนส่วนตัวของเธอ
“อุ๊ย!” เธออดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและกัดริมฝีปากของเธอ
เกรกอรี่มองที่เธอแล้วหยุด เขาหยิบเธอขึ้นมาตรงๆ แล้วพูดอย่างไม่อดทน “ผู้หญิงช่างลำบากจริงๆ!”
ลอเรลกลอกตามองเขาอย่างไม่พอใจและไม่โต้เถียงกลับ
พวกเขานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นและรอให้พ่อครัวทำอาหาร
พวกเขาไม่ได้แบ่งปันหัวข้อทั่วไปและนิ่งเงียบไปชั่
