เนลสันทำการรักษาบาดแผลบนหน้าผากของลอเรลและพูดติดตลกขณะที่เขาเก็บเครื่องมือของเขา “เธอโชคดี ถ้าเพียงแต่เธอใช้กำลังเพิ่มขึ้นอีกหน่อย ฉันเกรงว่าวันนี้เธอจะไม่มีชีวิตอยู่!”
เมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้ เกรกอรี่ก็ขมวดคิ้วทันที ใบหน้าที่เคร่งขรึมและหล่อเหลาของเขาปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็ง เขาถามอย่างประหม่าว่า “ทำไมเธอยังไม่ตื่น ไปดูเธออีกครั้ง!”
เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่เนลสันพูด ชายผู้สงบนิ่งอยู่เสมอก็กำหมัดแน่น และแม้แต่แผ่นหลังของเขาก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นยะเยือก
เนลสันไม่เคยเห็นเขาประหม่าขนาดนี้มาก่อน แม้ว่าเกรกอรี่จะได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ยังดูสงบ อารมณ์ของเนลสันยิ่งซับซ้อนขึ้นไปอีก
เนลสันตบไหล่เขาและปลอบเขา "เธอไม่เป็นไร! ฉันแน่ใจว่าคืนนี้เธอจะฟื้นคืนสติ!"
......
รอบๆ ตัวก็เย็นและมืดมิด ลอเรลรู้สึกเหมือนถูกผูกมัดด้วยบางสิ่ง เธออยากจะหนี แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ใบหน้าของลอเรลกลัวฝั
