ทั้งคู่จ้องตากัน ราวกับว่าประกายไฟถูกปล่อยขึ้นไปในอากาศ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาเผชิญหน้ากัน แต่ถึงกระนั้น ทั้งคู่ก็หันหน้าหนีอย่างไม่สบายใจ
ลอเรลวางมือบนหน้าอกของเขาอย่างเขินอายและพูดว่า “เกรกอรี่...คุณลุกขึ้นก่อน!”
อย่างไรก็ตาม เธอยังคงอ่อนแอและไม่มีเรี่ยวแรงเลย
เกรกรีกังวลว่าเขาจะทำร้ายเธอ เขาจึงวางแขนทั้งสองข้างของร่างกายเธอเพื่อลดน้ำหนักบนตัวเธอ อย่างไรก็ตาม ดวงตาที่สดใสของเขายังคงจับจ้องอยู่ที่ลอเรล
“คุณหมายความว่ายังไง ทำไมคุณถึงคิดถึงฉันครั้งแรกเมื่อคุณตกอยู่ในอันตราย”
อะแฮ่ม... อึดอัดมาก!
นัยน์ตาของลอเรลละสายตาไปจากเขา ขณะที่หูของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อย
ถ้าเธอรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่และเกรกอรี่เป็นคนที่มีชีวิตอยู่ซึ่งนอนอยู่ข้างๆ เธอ เธอคงไม่ต้องพูดพล่ามถึงเรื่องแบบนี้
เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงโพล่งสิ่งที่ผ่านเข้ามาในหัวของเธอออกมา
อย่างไรก็ตาม สิ
