NANG makalipat na si Bornok sa boarding house na tutuluyan niya ay may kaunting paghinga ng maluwag sa dibdib siyang naramdaman. Sa wakas ay wala na siya sa dati niyang tinutuluyan na puro mga lalaki, at puro mag-iinom ng alak. Hindi niya alam kung paano siya nakatiis doon ng dalawang taon. Halos gabi-gabing hindi siya makatulog nang maaga dahil sa ingay na nagmumula roon, at isa pa, palagi na lamang may nagkakagulo kapag may hindi pagkakaunawaang nagaganap sa mga iyon. Maraming beses na nga rin siyang nadadamay sa mga nag-aaway na iyon sa lugar na iyon. Kahit wala naman siyang kinalaman ay napapasama pa rin siya sapagkat kasama niya sa bahay ang mga tunay na kasama roon.
Pagkahanap niya ng bagong boarding house ay walang alinlangan na nga niyang iniwanan ang lugar na iyon. Hindi na ng
