Story 2-A TRY

1054 Words
It is all about hope and Trust, the first time she ever feels it all. ... Main Characters: Jonas Maurer & Yen Agustin (Narrator) Yen is living with her mother, sila nalang dalawa sa mundo mula nung sinalanta sila ng malakas na bagyo, killing her siblings, father, grandparents and all of thier relatives, means she and her mother nalang ang nabubuhay sa mundo. Her mother was sick due to depression and loss. Si Yen nalang ang nagtatrabaho para sa kanilang mag ina, siya nagaalaga at nagpapatatag sa ina nya. Meron silang isang boarder named Jonas na nagiisang kaibigan at malapit sa kanilang mag ina, dahil narin siguro sa nakatira ito sa isang bahay kasama nila, nagtatrabaho ito sa isang restaurant bilang cook. At si Yen nagtatrabaho bilang isang waitress sa isang restaurant din pero magkaibang restaurant sila ni Jonas na pinapasukan. Panggabi ang trabaho ni Yen at pag umaga inaalagaan nya ang ina nya. Pangumaga naman ang trabaho ni Jonas. Isang umaga nagkasabay silang lumabas dahil mamimili si Yen para sa kailanganin sa bahay at si Jonas naman papasok sa trabaho. "Hi. "Bati ni Jonas kay Yen. "Oh hi. Papasok ka na ba? "Tanung ni Yen. "Ou, ikaw saan ang punta mo, diba gabi pa pasok mo? "Tanung naman ni Jonas. "Ah mamimili ako ng mga kailangan sa bahay at gamot narin ni mama. "Nakangiting sabi ni Yen. Bihira lang silang magkausap at magkasabay ni Jonas dahil sa schedule nila sa trabaho. Nagpaalam na sila sa isat isa at tinahak ang magkaibang daan papunta sa kailangan nilang puntahan. Masyadong natagalan si Yen sa pamimili dahil nahirapan syang pumili, kaya mga ala una na nang tanghali nang nakauwi sya. Subrang gumuho ang mundo nya nang madatnang patay na ang nagiisang dahilan na gumigising sya, ang ina nya ay patay na, nagpakamatay ito, nag patiwakal. Napaluhod sya na parang nababaliw at sinisisi ang sarili dahil sa pagkamatay ng ina nya. Nadatnan sya ni Jonas na umiiyak at wala sa sarili. Si Jonas lahat ang umasikaso sa libing ng nanay ni Yen nagpatulong sya sa mga kabaranggay nila. Pagkatapos ng libing di na nya nakita si Yen kaya hinanap nya ito. .... "Bakit ganun? Bakit nyo po sya kinuha? Alam nyo namang sya nalang ang meron ako? "Tanung ni Yen habang nakatingin sa langit. Umiyak sya ng umiyak. Hanggang sa. Lungkot.. Tuwa... Pagaalala... Kahihiyan.. Pagiisa.. Pagmamahal.. At kung anu pang emosyon ay di na nya nararamdaman pa. Manhid na manhid na sya na nakatayo sa harap ng libingan ng ina nya. At ang nasaisip nya ay magpakamatay na rin. "Yen? "Tawag ni Jonas kay Yen. Tiningnan lang sya ni Yen na walang kaemoemosyon. Yumuko si Yen at natabunan ang buong mukha nya sa makapal nyang buhok. Dahil sa liwanag ng buwan kaya kita ni Jonas ang mga patak ng mga luha ni Yen. Kita ni Jonas ang pag-alog ng mga balikat ni Yen kasabay ng hikbi nito. "Wala na. Wala na. Ako ang dahilan kung bakit wala na sya, sana di ko sya iniwan ng matagal. "Sabi ni Yen sa gitna nang mga hikbi. Hinawakan ni Jonas ang kamay ni Yen at napaluhod ito. "Don't blame your self, you punished your self too much. "Sabi ni Jonas habang hinahawi ang buhok ni Yen na nakatakip sa mukha nito. "Wala nang dahilan para mabuhay pa. "Sabi ni Yen. "What do you mean? "Tanung ni Jonas. "I lost the person I only have. I have no one left. I can't go on living like this, living alone. "Yen said. "Hey, listen. " Jonas said holding Yen's shoulder. "No, stay away from me, dont touch me. Stop making a fool out of me. "Yen said pulling herself. "I'm not doing that. I care for you. Hayaan mong ako naman ang magaalaga sayo. "Jonas said which makes Yen's eyes widened. "You're just pitying me right now and It's not funny. " She said. "I'm not doing this for fun or because im pity on you. Its not like that. Its not like that at all. "Jonas said hold Yen's face. "No. "Yen shout. "When I see how much you care for your mother, your sacrifices for her, your unselfishness. Nung una kitang nakita. I love you since then.You're adorable, I want to take good care of you. "Jonas said seriously. "You're lying. " Yen said closing her eyes. "Look at me. You know i'm not lying. " Jonas explain. "Its my first time to hear that someone will takecare of me. " Sabi ni Yen na ngumiti pa dahil di cya naniniwala. "I love you. "Jonas said. "No one told me they love me before, even my mother. "Yen said coldly. "Because your mother is sick.Come on hug me, let me take care of you from now on. " He said. Jonas hug Yen so tight. Yen hug Jonas back. She close her eyes and feel the goodness being huged, she feel security and peace in her heart. "I want to be hug like this for a while. "She said because this is the first time she feel it. "I will never let you go. I'll take care of you please let me take care of you. "Jonas said kissing Yen's head. Yearning. Happiness. Love. All the things that she feels for the very first time. Alam ni Yen na ang relasyon nila ay magbabago na pero sa loob ng puso nya nararamdaman nyang gusto nya ng ganito. But the world is full of what ifs, What if he will leave her? What if he will find another girl to love, what if, what if. Despite all the what ifs Yen want to live this life now until that what ifs come and hope that it'll never happen. She have to trust Jonas. That's all she can do for now. That's all. There's no choice but to embrace it all and give it A TRY... "Iloveyou. Let's go home now.Let's start a new life together, I have savings we can use it to start a new food business of our own. You and me together. "Jonas said smiling then kiss Yen and carry her home. Alam ni Jonas na marami pa silang haharapin ni Yen pero willing syang gawin lahat para sa babaeng mahal nya.... and he is ready to accept all basta nasa tabi lang nila ng isat isa. (END)
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD