CUMA
“Gülçin kaçta burada olacakmış Sinemis, ne zaman çıkalım evden?”
“Abla öğlen 12:00 otobüsüne binmiş işte, 9-10 arası gelir sanırım.”
“E saat sekiz buçuk. Çıkalım da kız orada bizi beklemesin” dedi ablam ve Gülçin’i almak için evden çıkıp otogara doğru yollandık.
Kayseri otobüsünü gördüğümde heyecanım tavan yapmıştı. Onun indiğini gördüğüm artık yerimde duramayıp koştum ve boynuna sarıldım.
“Aman Allah’ım, birileri beni çok özlemiş!”
“Özlemek yeter mi anlatmaya deli seni”
“Şimdi hasretini gider, eve bir gidelim ben sana soracağım tüm hesaplarımı” dedi kollarını bedenime sararken
“Sen buradasın ya, ne yapsan razıyım ben!” dedim sevinçle. Benden kurtulup, bize doğru gelen ablama yöneldi Gülçin. Defne abla, sen görmeyeli daha bir güzel olmuşsun, formülünü istiyorum hemen!” dedi ve
