บทที่ 5 ทิ้งไว้กลางทาง
พาธีร์ ลุกขึ้นไปนอนตะแคงข้างเธอ ดึงมือเล็กมาสัมผัสลำกายความเป็นชายของเขา พาธีร์จับมือเล็กให้กอบกุมลำกายแข็งอันอวบใหญ่ ค่อยๆ ชักขึ้นลงช้าๆ แล้วเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เขาปล่อยมือเล็กให้เป็นอิสระ เธอชักขึ้นชักลงอย่างสนุกมือ สร้างความเสียวซ่านให้คนตัวใหญ่ไม่น้อย พาธีร์ดูดเลียยอดบัวงามอีกครั้งอย่างกระหาย ปากเล็กครางออกมาเบาๆ
"อ๊าาา" เสียงครางจากร่างใหญ่ ที่โดนคนตัวเล็กชักมือขึ้นลงเป็นจังหวะ เขาเลื่อนมือไปหาดอกไม้งามอีกครั้ง ใช้ปลายนิ้วแข็งหยอกเย้าเข้ากับเกสรดอกไม้ที่อ้าออกทันทีอย่างรู้งาน สะโพกเล็กเด้งขึ้นสู้นิ้วแข็งของเขาเป็นระยะ
"อ๊าาา เสียวจัง" เสียงครางสลับกันไปมาของทั้งสองคน ในห้องเต็มไปด้วยไฟร้อนที่กำลังลุกโชนโดยไม่รู้จะดับลงเมื่อไหร่
พาธีร์ นำพานิ้วของเขาเข้าไปในปากทางรักของเธออีกครั้ง มันยังคงคับแน่นถึงแม้จะมีน้ำหล่อลื่นอยู่เต็มทางรัก
"แน่นดีจริงๆ " เขารู้ว่าเธอไม่เคยผ่านมือชาย จึงไม่อยากทำอะไรรีบร้อนให้เธอตกใจกลัว มือเล็กของเธอยังคงไม่ปล่อยลำกายอันแข็งแกร่งของเขา เธอยังคงรูดขึ้นลงอย่างมันมือ
"อร๊าสสส ไม่ไหวแล้ว" พาธีร์ดึงมือเล็กออกจากลำกายร้อนของตน เขาดึงเธอลุกขึ้นนั่ง เอาลำกายจ่อไปที่ปากเล็ก มือใหญ่บีบปากเล็กให้อ้าออก เธอทำโดยไม่ขัด ปากของมนลดาดูดกลืนแก่นกายร้อนเข้าออก อย่าเงอะงะไม่เป็นโล่เป็นพาย แต่มันไม่ได้ทำให้ความเสียวลดน้อยลงไปได้เลย
"อ๊อก อ๊อก" เสียงสาวลำกายร้อนเข้าออกปากเล็กของเธอ ดังทั่วทั้งห้อง
"อ๊าาาาาา" เขาสาดกระสุนของเหลว ออกจากรังเพลิงเต็มแม็ก เข้าไปในปากเล็ก
"กลืนลงไป" มนลดากลืนมันลงท้องทันทีอย่างว่าง่าย แก่นกายของเขายังแข็งแกร่ง สามารถตีหัวหมาแตกกันได้เลยทีเดียว
พาธีร์ดึงร่างเล็กให้นอนลงเขาประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นเรียวตวัดควานหาความหวานจากปากเล็ก มือใหญ่กอบกุมดอกบัวงามคลึงสลับข้างกันไปมา มืออีกข้างลูบคลำกลีบดอกไม้งาม พาธีร์ใช้นิ้วแยงเข้าออกจากหนึ่งเป็นสองนิ้ว มันคับแน่น ข้างในของเธอตอดรัด ถ้าเป็นลำกายของเขาเธอจะตอดรัดเพียงใดกันนะ
"อ๊าาาาา ไม่ไหวแล้ว" เธอยกสะโพกขึ้นรับนิ้วของเขาอย่างเร่าร้อน "อ๊าาาาา" เขาเร่งนิ้วเร็วเข้าออกอย่างเอาใจเธอ ไล่ลิ้นลงมาตามซอกคอขาวขบเม้นเป็นรอยแดงไว้ทั่วตามทางผ่าน ไม่นานเขาก็งับปลายดอกบัวคู่งามอีกครั้งอย่างหิวโหย
"อ๊าาา ลิน จะ..ไม่ไหวแล้ว" คนฟังได้ยินเสียงชื่อเรียกแทนตัวเองอย่างน่ารัก เขายิ่งได้ใจ ดูดดอกบัวคู่งามแรงๆ อีกครั้ง ก่อนไล่ลิ้นสากลงมาหน้าท้อง วนตรงสะดือเล็กอีกครั้ง และตรงลงมาหาเกสรดอกไม้ของเธออีกครั้ง เขาดูดกินน้ำหวานอย่างดูดดื่ม
"อ๊าาาา ไม่ไว้แล้ว ลิน ใจจะขาดแล้ว" มนลดาหอบหายใจหนักขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงมือที่ชักเข้าออกตรงทางรักของเธอ "อ๊าๆๆๆ อร๊ายยยย" สุดทางฝัน เธอร้องครางออกมาอย่างหนัก ร่างกายกระตุก ในกายเธอตอดรัดมือเขาแน่น น้ำหวานไหลออกมามากมาย ไม่พ้นเขาที่ดูดเลียจนเกลี้ยงเกลา
พาธีร์ผละออกจากดอกไม้งาม เขาเปลี่ยนขึ้นมานอนตะแคงข้างร่างเล็กที่หลับตาพริ้มด้วยความสุขที่เขาปรนเปรอให้ เสียงลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอหลับไปแล้ว
"ทิ้งกันแบบนี้เลยหรอว่ะ" พาธีร์ เขานิ้วจิ้มไปที่แก้มนุ่มของเธอ คล้ายปลุกให้เธอตื่นแต่ไม่เป็นผล เขาถอนหายใจดึงผ้าห่มมาคลุมตัวให้เธอ "ตื่นขึ้นมาจะจัดให้หนักๆ เลย คอยดู" เขาจรดริมฝีปากลงบนหน้าผากเล็กอีกครั้ง ก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดและหลับไปพร้อมกัน