Revşen erken biten toplantının ardından odasına gitmek için sekreterinin önünde geçerken sekreteri Nisa
“Revşen Bey” diye seslenerek onu durdurdu. Genç adam durarak Nisa`ya döndü. Aceleci bakışlarını kadına dikti.
“Ne var Nisa?” diye sordu sabırsızca. Nisa
“Siz toplantıdayken kardeşiniz Sıla aradı efendim. Ağlıyordu.” dediğini duydu sadece. Nisa konuşurken onu dinlemeden telefonunu çıkardı. Kardeşinin numarasını kaydırırken göğsü içini kavuran öfkeyle inip kalkıyordu. Odasına girdikten sonra boğazını sıkan kravatını gevşetti. Kardeşi iki çalışın ardından hemen cevaplamıştı.
“Ağabey” demişti ağlamaktan boğuklaşmış sesiyle.
Alt dudağını ağzında yuvarlayarak “Düşündüğüm şeyin gerçekleşmediğini söyle Sıla!” dedi çakan şimşekleri andıran korkunç sesiyle.
“Ablamı infaz için götürdüler
