(ปลาวาฬใจเย็นๆก่อนนะ คือเฮีย)
"ไม่ใจเย็นแล้วค่ะเฮียภู ครั้งนี้เฮียพูดให้ปลาวาฬเจ็บมากถ้าการที่เฮียต้องบอกใครต่อใครว่าคบกันปลาวาฬไม่ได้เราก็ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีก แค่นี้นะคะ"
(ปลาวาฬเดี๋ยว ...ปลาวะ...!!!)
ปลาวาฬกดวางสายทันทีก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เธออดทนกับเขามาตลอดเพราะหวังว่าสักวันเขาจะเห็นความรักที่เธอมีให้แก่เขาจนมองข้ามเรื่องทุกอย่าง แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันไม่มีประโยชน์ที่เธอจะทนต่อไปอีก
"พอแค่นี้เถอะปลาวาฬ... T^T"
ทานด้านของชายหนุ่มเขาเริ่มร้อนรนอยู่ไม่สุข ในใจร้อนรุ่มเหมือนไฟแผดเผาเขาไม่สบายใจเป็นอย่างมากที่พูดจาไม่ดีกับเธอ เขาทิ้งงานทุกอย่างก่อนจะรีบไปหาปลาวาฬทันทีอย่างไม่รอช้า เขาจะต้องไปเคลียร์กับเธอให้รู้เรื่อง
เขาขับรถออกมาแล้วตรงไปที่บ้านของปลาวาฬ เมื่อมาถึงประตูหน้าบ้านล็อคอยู่เขาตะโกนเข้าไปในบ้านทันที
"ปลาวาฬ!!! ออกมาคุยกับเฮียหน่อย"
"ปลาวาฬ"
เขากุมขม
