Ep 11 รังเกียจ
@เช้าวันถัดไป
"อื้อออ~ ไอริสครับ" ร่างสูงควานมือหาคนตัวเล็กที่นอนอยู่ข้างๆกลับพบเพียงความว่างเปล่า ตินดีดตัวลุกขึ้นนั่งปรากฎว่าไอริสหายไปแล้ว "บ้าชิบ!"
ตินเงยหน้ามองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนฝาผนังตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงกว่าๆ เมื่อคืนใช้พละกำลังค่อนข้างเยอะทำให้เขาไม่รู้สึกตัวว่าไอริสออกไปตอนไหน ทิ้งไว้แค่คราบน้ำสีขาวที่เลอะบนผ้าปูที่นอนตอกย้ำว่าเมื่อคืนเขากับไอริสเป็นของกันและกันแล้ว
ริมฝีปากหยักคลี่ยิ้ม ถึงจะไม่ใช่ผู้ชายคนแรกแต่เขากลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ท่าทางของไอริสไม่ได้ช่ำชองเหมือนผู้หญิงที่ทำงานกลางคืนแบบนี้ อาจจะเป็นไปได้ว่าเธอพึ่งมาทำงาน แต่มันก็น่าแปลก คอนโดที่ไอริสอยู่ตั้งอยู่ในย่านที่คนรวยเขาอยู่กันแล้วทำไมเธอถึงมาทำงานแบบนี้ที่ได้เงินเดือนแค่ไม่กี่บาท
หรือคอนโดนั่นลูกค้าซื้อให้เธอ ไม่ได้ละ!
เขาหยิบมือถือขึ้นมาหมายจะโทรหาไอริสแต่ก็ลืมไปว่าไม่ได้ขอเบอร์เธอไว้ หวังว่าคืนนี้คงเจอเธออีกครั้ง
.
.
.
.
@มหาวิทยาลัย
"นั่งกินข้าวคนเดียวหรอจ้ะ" กลุ่มนักศึกษาสาวแซ่บสามคนเดินเข้ามาทักทายหญิงสาวที่นั่งกินข้าวอยู่คนเดียวอย่างเงียบๆ เธอเงยหน้าขึ้นแต่ไม่ได้ตอบโต้อะไร นั่นทำให้นักศึกษาสาวสามคนไม่พอใจ "กูพูดด้วยไม่ได้ยินหรอ!"
"ฉันจะกินข้าว" ริสาพูดขึ้นพร้อมคว้าถาดอาหารหมายจะเดินหนี แต่กลับโดนหนึ่งในนั้นเตะขาจนเธอล้มคว่ำ ถาดข้าวที่อยู่ในมือกระเด็นเลอะชุดนักศึกษาสีขาวของเธอ นักศึกษาในโรงหารต่างหัวเราะเยาะกันยกใหญ่แต่ก็ไม่มีใครกล้าเดินเข้ามาช่วย เพราะหนึ่งในสามสาวนั้นเป็นลูกของผู้มีอิทพล
"อุ้ยตายละ! เสื้อผ้าเลอะหมดเลย มานี่มาฉันจะล้างให้"
ซ่าาาาา!!!
น้ำส้มถูกราดตั้งแต่หัวจรดเท้าจนเปียกปอนไปหมดทั้งตัว ริสากำหมัดแน่น ไม่ใช่เธอไม่อยากตอบโต้ เธอรู้ดีที่พวกผู้หญิงในมหาวิทยาลัยแกล้งเธอเพราะอะไร
"ฮ่าๆๆๆ สภาพแบบนี้หรอที่แอบชอบติน ฉันล่ะสมเพชเธอจริงๆยัยแว่นโต ตินเขาไม่ชายตามองเธอหรอก เขาคุยกับฉันอยู่" พูดจบลูกผู้มีอิทธิพลก็เตะถาดอาหารใส่เธอแล้วเดินหนีไป ทิ้งให้ริสานั่งเปียกอยู่บนพื้น
เธอค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นแล้วปัดเศษข้าวออกจากเสื้อผ้า ก่อนจะตรงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างคราบต่างๆออก
เหตุการณ์ทั้งหมดตกอยู่ภายใต้สายตาคมของใครบางคนที่นั่งทานข้าวอยู่กับกลุ่มเพื่อน ทุกคนหัวเราะกันยกใหญ่
"ไปช่วยแฟนมึงสิไอ้ติน"
"แฟนกูเชี่ยไรล่ะ!" ตินแทบอยากเอาส้นตีนตอกปากไอ้กัน ตั้งแต่วันที่ริสาไปหาเขาที่คณะ เขาก็โดนเพื่อนล้อทุกวัน นี่ถ้าพวกมันรู้ว่าเขาเผลอไปมีอะไรกับริสาคงหัวเราะเยาะสมเพชเขาไปแล้ว
"ฮ่าๆๆ ผู้หญิงชอบก็อย่าเล่นตัวนักเลย มึงไม่ยากลองของแปลกหรอ ท่าทางอย่างนั้นน่าจะซิงนะ"
คำพูดของไทป์ทำให้ตินชะงัก ยัยนั่นจะซิงได้ยังไง เขานี่และที่เปิดซิงเธอ!!
ซ่าาาาาา~
ริสาตวัดน้ำล้างคราบอาหารและคราบน้ำส้มออกจากเสื้อผ้าอย่างเงียบๆ หลายคนคงสะใจที่เธอเจอแบบนี้ แต่เธอไม่รู้ว่าข่าวที่เธอแอบชอบตินมันเผยแพร่ออกไปได้ยังไง พวกผู้หญิงในมหาวิทยาลัยจึงต่างรุมแกล้งเธอ
ตึก ตึก
เสียงส้นสูงเดินเข้ามาในห้องน้ำ ริสากระชับแว่นหนาเตอะขึ้นพรางปรายตามองคนที่กำลังเข้ามาในห้องน้ำ รูปร่างผอมเพรียวที่อยู่ภายใต้ทรงสั้น บวกกับหน้าตาที่แสนเย้อหยิ่งเดินมาหยุดข้างๆเธอ นั่นทำให้เธอก้มหน้าแทบไม่ทัน จำได้ว่าผู้หญิงคนนี้ชื่อพราวเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับติน
"โดนแกล้งมาหรอ"
"อะ..อืม" ริสสาพยักหน้าขึ้นลงแล้วรีบหลบสายตาเมื่อพราวตวัดมอง เธอแสยะยิ้มแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
"เอาไปเช็ดหน้าเช็ดตาซะ"
"..." ริสาจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของพราวที่ไม่รู้ว่ามาดีหรือมาร้าย เธอจึงรับผ้าเช็ดหน้าไว้ "ขอบคุณค่ะ"
"เธอชอบตินหรอ"
"มะ..มันเป็นแค่ข่าวลือค่ะ"
"ข่าวลือมักจะเป็นจริงเสมอ" พราวไล่มองริสาตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมแสยะยิ้มออกมา "ฉันไม่ได้คิดมากหรอกนะหากเธอจะเป็นคู่แข่ง เพราะคิดว่าตินคงไม่ชอบผู้หญิงอย่างเธอ"
"..."
"เอาเป็นว่า...ฉันเอาใจช่วยละกัน แต่ถ้าโดนแกล้งอีกเมื่อไหร่บอกฉันได้นะ ฉันพร้อมจะช่วยเธอ หึหึ" พราวหัวเราะในลำคอเบาๆแล้วเดินออกไปทิ้งให้ริสายืนนิ่งกับคำพูดที่พราวทิ้งไว้
พราวเป็นเพื่อนกับตินแต่เธอแอบชอบเพื่อนของตัวเองงั้นหรอ
ริสาเลิกคิดเรื่องตินแลัวจัดการล้างหน้าล้างตาของตัวเองเพราะสภาพของเธอในตอนนี้ดูแทบไม่ได้เลย ปกติก็ขี้เหร่อยู่แล้ว
หลังเลิกเรียนริสาออกมานั่งรอรถสองแถวที่ป้ายหน้ามหาวิทยาลัย แต่จู่ๆก็มีรถหรูขับมาจอดทำเอาคนที่นั่งอยู่ในศาลามองเป็นตาเดียวเพราะรถหรูคันนี้เป็นของลูกชายเจ้าของโรงแรมดัง
"ขึ้นมา!" เขาลดกระจกลงมาแล้วทำตาดุใส่เธอ
"สา?"
"เออ! เธอนั่นแหละ รีบขึ้นมา!!"
ริสายกมือเกาหัวหงกๆด้วยความแปลกใจแต่ก็ยอมวิ่งขึ้นรถแต่โดยดีเพราะกลัวสายตาดุๆของติน ทันทีเธอเข้ามานั่งในรถกลิ่นของอาหารที่ติดอยู่บนเสื้อของเธอก็ส่งกลิ่นเหม็นไปทั่ว
"สกปก!!"
"สาล้างแล้วค่ะแต่มันไม่ออก"
"น้ำหงน้ำหอมรู้จักฉีดบ้าง ไม่ใช่เอาแต่ทำตัวซกมก!" ตินสบถอย่างหัวเสียด้วยท่าทางรังเกียจ แม้จะรังเกียจแต่สีหน้าของเธอตอนที่โดนผู้หญิงในมหาวิทยาลัยแกล้งก็ลอยอยู่ในหัวของเขาทั้งวัน ตอนนี้ในหัวของเขามีทั้งไอริสและริสาลอยเต็มไปหมด
"พี่ตินจะพาสาไปที่ไหนคะ"
"..." ตินหันหน้ามาแล้วเหยียดยิ้ม คงคิดว่าเขาจะพาเธอไปเล่นจ้ำจี้สินะ หน้าตาน่าเกลียดแบบนี้ถ้าไม่เมาก็เอาไม่ลงหรอก! "คิดว่าฉันจะพาเธอเข้าโรงแรมเหรอยัยแว่น เธอนี่มันดูหนังมากเกินไปแล้ว หน้าตาของเธอตอนนี้มีแต่คนบ้ากับคนเมาเท่านั้นแหละที่เอาลง!"
กึกกก!
คิ้วโก่งกระตุก ทุกครั้งที่เจอกันเขามักจะพูดอะไรที่มันเชือดเฉือนใจแบบนี้เสมอ เธอก็แค่หลงรักผู้ชายปากร้ายที่มีดีแค่หน้าตา
"ฉันจะพูดอะไรให้เธอฟังนะ เธอกับคนที่ฉันชอบมันเทียบไม่ได้แม้กระทั่งขี้เล็บของเขาและฉันจะไม่ขอรับผิดชอบใดๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น เพราะฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว!"