ร่านรัก

15 เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

Ep 15 เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ

ในที่สุดช่วงเวลาแห่งความสุขก็จบลง มันเป็นช่วงเวลาที่ตรึงใจของทั้งสอง ไอริสเองก็มีความสุขเพราะตินดูแลชนิดที่เกิดมานอกจากพ่อแล้วก็ยังไม่มีผู้ชายคนไหนทำให้เธอ ส่วนตินเองก็มีความสุขที่ได้ดูแลผู้หญิงที่เขารัก เขาทำมันด้วยหัวใจ ดูแลไอริสด้วยหัวใจของเขา ถึงแม้ยังไม่ได้เป็นแฟนกันแต่ตอนนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นมากกว่าคนรู้ใจไปแล้ว

"คุณตินคะ"

"ครับ"

"ฉันไม่อยู่ประมาณสามสี่วันนะคะ"

"อ่าว คุณจะไปไหน"

"ฉันจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดค่ะ"

"ได้ งั้นเดี๋ยวผมไปส่ง" ตินขออาสาเพราะกะจะไปไหว้แม่ของไอริส แต่เธอก็ปฎิเสธ

"ไม่เป็นไรค่ะ คุณมีเรียนไม่ใช่หรอ เดี๋ยวฉันนั่งรถกลับเอง"

"มันอันตรายนะครับ"

"ฉันนั่งรถกลับประจำไม่ต้องเป็นห่วง"

"ผมต้องขาดใจตายแน่ๆ" ตินทำปากจู๋ ไม่อยากห่างไอริสเลยแม้แต่วินาทีเดียว

"ให้ความคิดถึงได้ทำงานบ้างค่ะ"

"คุณจะคิดถึงผมหรอ ^^" หน้าของตินแดงไปถึงหู หัวใจของเขาสั่นไหวเป็นหน้ากลองเพียงแค่คำพูดไม่กี่คำ

"ไม่บอกค่ะ บอกไปก็รู้สิ"

"หึๆ กลับมาเดี๋ยวผมจะคิดบัญชีทั้งต้นทั้งดอกในวันเดียวเลย" ตินเลี้ยวรถเข้าไปจอดหน้าคอนโดของไอริสพรางทำหน้าเศร้า

"อย่าเศร้าไปเลยค่ะ ฉันไปแค่ไม่กี่วันเอง"

"ผมกลัวคุณไปเจอคนอื่น"

"คริๆๆ ฉันกลับบ้านนะคะไม่ได้ไปหาผู้ชาย"

"อย่าให้รู้ก็แล้วกัน จุ๊บบบ~" ตินรั้งหน้างามเข้ามาบดจูบอย่างนุ่มนวล มัดจำไว้ก่อนกลับมาเมื่อไหร่ค่อยคิดบัญชีทีหลัง

หลังไอริสลงจากรถไปแล้ว ตินนั่งมองร่างบางเดินหายเข้าไปในคอนโด เขาพยายามขอเข้าไปด้วยแต่ก็โดนเธอปฏเสธ ตินเริ่มชินแล้วแหละกับความลึกลับของไอริสและไม่นานตินก็บึ้งรถออกจากคอนโดของไอริสไป

ร่างบางที่ยืนหลบอยู่หลังเสาค่อยๆโผล่หน้าออกมาแล้ววิ่งข้ามถนนไปเรียกแท็กซี่ที่จอดอยู่ตรงข้ามคอนโด

"ไปที่โรงพยาบาล XXx ค่ะ"

+++++++++++++++++++

@วันถัดมา

"ฮึบบ!" ริสาหอบกองหนังสือที่เธอยืมไปอ่านมาคืนห้องสมุด ด้วยความที่กองหนังสือบังหน้าทำให้เธอมองไม่เห็นว่ามีใครกำลังเดินผ่านมา ริสาจึงชนเข้ากับบุคคลนั้นอย่างจัง

ปึกก!!

ตุบบ!!!

"โอ้ยยยย!!ยัยบ้าเดินไม่ดูตาม้าตาเรือรึไง!!" เสียงแหลมหวีดขึ้น

"พะ..พี่พราว สาขอโทษค่ะ" ริสารีบก้มหน้างุดเพราะคนที่เธอเดินชนดันเป็นพราวและที่สำคัญพราวมากับติน!

ริสาหลบสายตาแทบไม่ทันเมื่อตินตวัดตาคมมองด้วยความไม่พอใจ พราวเมื่อเห็นว่าคนที่ชนเป็นริสาเธอจึงสงบสติอารมณ์ลง

"คราวหน้าก็เดินระวังหน่อยละกัน"

"ค่ะๆ"

"หึ!" เสียงตินหัวเราะในลำคอ แว่นหนาขนาดนี้ยังมองไม่เห็นอีกหรอว่ามีคนกำลังเดินผ่านมา ยัยนี่มันซุ่มซ่ามเกินมนุษย์แล้ว!

"จะไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดหรอ"

"เปล่าค่ะ สากำลังจะเอาหนังสือไปคืน"

"ดีเลย งั้นไปนั่งอ่านหนังสือด้วยกันมั้ย ฉันกับตินกำลังจะไปที่ห้องสมุดพอดี"

"มะ..ไม่เป็นไรค่ะ"

"เถอะน่าจะกลัวอะไร"

"ไม่ไปก็ไม่ต้องไปชวนหรอกพราวเดี๋ยวเสียบรรยากาศ" ร่างสูงจิ้ปากด้วยความไม่พอใจ วันนี้อยู่ในชุดนักศึกษา ปกติเขาจะใส่แต่เสื้อช็อปของคณะ ไม่รู้ทำไมพอเห็นหน้ายัยเบอะนี่เขาถึงได้รู้สึกหงุดหงิดทุกครั้ง

"น่านะ ไปด้วยกันนะฉันเองก็มีเรื่องอยากจะคุยกับเธอเหมือนกัน" พราวคลี่ยิ้มแล้วถือวิสาวะดึงแขนของริสาไปที่โต๊ะทันที ในขณะที่อีกคนพ่นลมหายใจด้วยความไม่พอใจ

ทำไมต้องเอายัยแว่นไปด้วยวะ!!

"ตินรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวพราวขอเข้าไปคุยกับริสาในห้องน้ำแปปหนึ่ง"

"อืม"

ริสาถูกพราวดึงเข้ามาในห้องน้ำอย่างงงๆ คนอย่างริสามีเรื่องอะไรให้น่าคุยด้วยหรอเพราะทุกคนในมหาวิทยาลัยไม่ค่อยมีใครอยากเสวนากับเธอ

"พะ..พี่พราวมีเรื่องอะไรจะคุยกับสาหรอคะ"

"ไม่มีอะไรหรอกนอกจากขอบคุณ"

"ขอบคุณอะไรคะ?" ริสาย่นคิ้วด้วยความแปลกใจ

"ก็ขอบคุณที่เธอกันพวกชะนีออกจากตินไง" พราวยกมือขึ้นกอดอกพรางเบ้ปากเมื่อพูดถึงพวกผู้หญิงที่แอบชอบติน "พอผู้หญิงในมหาวิทยาลัยรู้ว่าเธอแอบชอบติน พวกนั้นก็เบี่ยงเบนมาแกล้งเธอแทน นั้นทำให้รู้สึกดีเพราะตั้งแต่ข่าวแพร่ออกไปก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนมายุ่งกับตินเลยยกเว้นอีไอริส!"

"ทำไมพี่พราวไม่บอกพี่ตินไปเลยล่ะคะว่าพี่พราวชอบ"

"มันยังไม่ถึงเวลาน่ะสิ" พราวยกสะโพกขึ้นนั่งบนเค้าเตอร์อ่างล้างมือ "ฉันกับตินเป็นเพื่อนกันมานาน ตอนนี้ปัญหาเดียวที่ฉันติดก็คืออีตัวที่ทำงานอยู่คลับพี่ชายของฉัน"

"ผู้หญิงที่ชื่อไอริสหรอคะ"

"ใช่!ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมตินถึงไปชอบอีตัว ทั้งๆที่ฉันอยู่ข้างเขามาตลอด!" พราวระบายออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจ มีความรู้สึกมากมายที่ยากจะบอกตินแต่ก็ทำไม่ได้ ทางเดียวที่จะบอกได้ต้องกำจัดเสี้ยนหนามหัวใจออกไปก่อน!

"เพราะคำว่าเพื่อนมันมีค่าค่ะ คนเราไม่รู้หรอกว่าจะมีเพื่อนแท้อยู่กี่คน แต่ถ้าวันหนึ่งเราเจอเพื่อนดีๆเราควรที่จะรักษาเขาไว้"

"ยกเว้นตินละกัน ที่ฉันขอให้พ่อไปอ้อนวอนพ่อของตินให้มาร่วมลุงทุนด้วยเพราะฉันกะจะใช้ธุรกิจในการสานต่อความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับตินยังไงล่ะ ลองคิดดูสิถ้าเกิดวันหนึ่งธุรกิจที่ร่วมลงทุนไปได้สวย คุณอาต้องจับฉันกับตินแต่งงานกันแน่ๆ" พราวแสยะยิ้ม แผนการเลื่อนความสัมพันธ์จากเพื่อนไปเป็นแฟนของเธอมันชั่งแยบยลจนตอนนี้ตินเองก็ยังไม่รู้ว่าในอนาคต เขากับพราวต้องถูกจับให้แต่งงานกันแน่ๆ

ยัยไอริสก็ยัยไอริสเถอะ!ยัยนั่นเป็นแค่อีตัวมีเหรอที่คุณพ่อกับคุณแม่ของตินจะเห็นดีเห็นงามด้วย ตอนนี้เธอจะปล่อยให้นั่งนั่นมันเสวยสุขกับตินไปก่อนเพราะหลังจากนั้นมันจะไม่มีวันได้เห็นหน้าตินอีกเลย!

ริสาลอบกลืนน้ำลายลงคอเมื่อรับรู้แผนการทั้งหมดของพราว แต่ทำไมลึกๆแล้วเธอรู้สึกเจ็บที่ก้อนเนื้อข้างซ้าย หากวันหนึ่งผู้ชายคนแรกของเธอแต่งงาน วันนั้นเธอคงเสียใจไม่น้อยเพราะถ้าวันนั้นไม่ได้เสียกันเธอก็คงไม่เจ็บแบบนี้

แต่ก็แอบเป็นห่วงตินอยู่เหมือนกัน พราวนี่ตัวร้ายในละครหลังข่าวของแท้ อยากได้ตินจนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองตัวของเขา ตินไม่แอบสงสัยบ้างหรอว่าพราวกำลังคิดไม่ซื่อ!