นารานั่งรถแท็กซี่มาถึงบ้านจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมัวแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่เธอและเขาร่วมรักกันทั้งคืนทั้งที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเขา เขาทิ้งไว้แค่ความเจ็บปวดไปทั่วร่างกายเจ็บระบมไปหมดเหมือนจะจับไข้ไห้ได้ทั้งที่เธอก็กินยาดักไว้แล้วนาราในหัวมัวแต่คิดถึงแต่เขาวนไปวนมาผู้ชายที่หน้าตาตาคมเข้มหล่อเหลาน่ามองไปทั่งตัว ช่างเป็นความเจ็บปวดที่งดงามจริงๆ
หรือว่าอาจเป็นเพราะเธอเสียตัวครั้งแรกไห้เขากันนะ
นาราคิดไม่ตก
"คุณผู้หญิงครับถึงแล้วครับ"เสียงคนขับรถแท็กซี่เรียกนาราเมื่อถึงที่หมายทำไห้นาราสะดุ้ง"ค่ะพี่เท่าไหร่คะ"
"200"ครับ นารานึกในใจว่าระยะทางมันไกลหรือเธอมัวแต่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนไม่ได้ดูทางกันแน่แต่ก็ช่างเถอะ
ป่านนี้แม่คงจะบ่นแย่
นาราหยิบเงินจ่ายค่าแท็กซี่แล้วรีบเปิดประตูย่องเข้าบ้าน
"นี่แกหายไปไหนมาตั้งแต่เมื่อคืนรู้ไหมว่าแม่เป็นห่วง
ทำไมชอบหนีออกไปเที่ยวแล้วทำไมไม่กลับมานอนบ้
