การแข่งขันฟุตบอลในครึ่งแรกผ่านไปได้ด้วยดี ทั้งสองทีมผลัดกันรุกผลัดกันรับและตอนนี้ก็มีคะแนนเสมอกันอยู่และตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาพักครึ่งแรก พายกับริชายังคงนั่งกันอยู่ที่เดิมก่อนที่พายจะเห็นว่าน้องชายของตัวเองกำลังวิ่งเข้ามาหาพวกเธอ
“พี่พาย… พี่ริชามาถึงกันนานรึยังพี่?”
“ก็ตั้งแต่ที่โทรบอกเรานั่นแหละ”
พัตวิ่งมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าของสองสาวที่นั่งติดขอบรั้วพลางหอบหายใจถี่ๆ เพราะเขาเพิ่งจะได้พักพร้อมกับเอ่ยถามพี่สาวที่ยื่นขวดน้ำเย็นไปให้เขาด้วย พายเองก็ตอบน้องชายไปก่อนที่เสียงใสของริชาจะเอ่ยตามมาพร้อมกับสายตาคมกริบของเธอที่จ้องมองเพื่อนร่วมทีมของพัตอย่างไม่วางตา
“แหม เล่นดีไม่เบานะเราน่ะ... ว่าแต่คนตัวสูงๆ นั่นชื่ออะไรอ่ะพัต น่าร้ากกกอ้าาาาาา” ริชาออกอาการดี้ด๊าที่เห็นหนุ่มๆ รุ่นน้องจนทำเอาพัตหัวเราะกับท่าทางของเธอ
“สนใจเหรอพี่ เดี๋ยวผมติดต่อให้” พัตยิ้มขำๆ ทำเอาพายถึงกับส่ายหัวให้กับเพ
