พ่ายรักร้ายนายแฟนเด็ก

6 : ลำบากใจที่จะเล่า

เช้าวันถัดมา...

“ก๊อกๆๆๆๆ!!”

เสียงเคาะประตูห้องดังสนั่นลั่นบ้าน พายที่เพิ่งจะข่มตาหลับไปได้เพียงสองชั่วโมงเป็นอันต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมา พร้อมกับก้าวขาไปเปิดประตูอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะถ้าเธอเปิดช้าอีกนิดคนด้านนอกอาจจะพังประตูเข้ามาก็เป็นได้

“ยัยพาย!! มึงหายไปไหนมา!!”

ทันทีที่ประตูถูกเปิดออกริชาก็พุ่งตัวเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าที่แสดงถึงความเป็นห่วงสุดขีดโดยมีน้องชายตัวดีของเธอยืนอยู่ด้านหลัง พายรีบดึงแขนเพื่อนสาวเข้ามาภายในห้องนอนและกำลังจะยื่นมือไปปิดประตูห้องแต่ก็ต้องชะงักเพราะสายตาของน้องชายที่จ้องเขม่งมาที่เธอนั้นมันเต็มไปด้วยคำถาม คิ้วเข้มของพัตขมวดเข้าหากันพร้อมกับเอ่ยถามผู้เป็นพี่สาวด้วยเสียงราบเรียบ

“เมื่อคืนพี่ไม่ได้อยู่กับพี่ชาเหรอ?? ทำไมพี่ชามาตามหาพี่แต่เช้าแบบนี้!?”

น้ำเสียงนิ่งๆ ของพัตน้องชายของเธอถามอย่างคาดคั้นพร้อมกับสายตาดุๆ ของเขาที่มองหน้าพี่สาวอย่างพายนิ่งๆ ถึงทั้งคู่จะอายุห่างกัน 5 ปี แต่เขามักทำตัวเหมือนพี่ชายของเธอซะมากกว่า

ก่อนที่พายจะหันไปส่งสายตาให้เพื่อนสาวเป็นนัยว่าอย่าเพิ่งพูดหรือถามอะไรออกมาตอนนี้ แล้วพูดโกหกน้องชายออกไปคำโต

“ก็อยู่ด้วยกันแหละแต่พอดีพี่กลับมาก่อนน่ะ รู้สึกว่าเริ่มเมาก็เลยเรียกแท็กซี่กลับบ้าน... ว่าแต่เราเหอะ...กลับมาบ้านตั้งแต่เมื่อไร พี่คิดว่าอยู่ที่คอนโดซะอีก” พายชวนเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นว่าสายตาคมของน้องชายดูเหมือนจะไม่ค่อยเชื่อเธอสักเท่าไร

“ก็เพิ่งกลับมานี่แหละ มาถึงก็เห็นพี่ชายืนอยู่หน้าบ้านน่ะ”

“อ้อ เหรอ... โอเค งั้นเอาไว้คุยกันนะ”

พูดจบก็ยื่นมือไปปิดประตูห้องอย่างรวดเร็วปล่อยให้น้องชายตัวดียืนงงอยู่หน้าห้องคนเดียว... ทันทีที่ประตูปิดลงเธอก็ถอดหายใจเฮือกใหญ่ออกมาพร้อมกับหันมาหาเพื่อนสาวที่ยืนทำหน้างงไม่ต่างจากน้องชายของเธอเลย

“เดี๋ยวนะ... เมื่อคืนกรูจำได้ว่าเมิงไปเข้าห้องน้ำแล้วก็หายไปเลย แถมยังทิ้งโทรศัพท์ไว้ที่กรูด้วย เมิงรู้ไหมว่ากรูรอเมิงอยู่ที่โต๊ะนานแค่ไหน... รอจนกรูต้องเดินออกไปถามการ์ดที่อยู่หน้าร้าน แต่เขาบอกว่าเห็นเมิงขึ้นรถไปกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาเป็นใคร?? เล่ามา???” ริชาพูดจบก็ยื่นใบหน้าสวยคมเข้ามาหาคนตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ พายที่ได้ยินคำถามของเพื่อนเธอก็ได้แต่เม้มปากแน่น ไม่รู้จะเริ่มบอกเพื่อนจากตรงไหนก่อนดี

“คืออย่างนี้นะ... เมื่อคืนกรูเมามากใช่ไหม... แล้วกรูก็ไปเข้าห้องน้ำใช่ไหม... แล้วพอทำธุระในห้องน้ำเสร็จกรูก็เดินออกมาแต่ไม่เห็นเมิงอยู่ที่โต๊ะแล้ว อาจจะเป็นเพราะกรูเมาจนตาลายเลยมองไม่เห็น กรูก็เลยเดินออกไปหน้าร้านกะจะเรียกแท็กซี่กลับบ้านน่ะ แต่ว่า........” พายเล่าเรียงเหตุการณ์ด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก เธอเว้นระยะหายใจก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ

“แต่ว่าอะไร???” ริชายื่นหน้าเข้ามาใกล้เธออีก พร้อมสีหน้าที่รอฟังคำตอบจากคนตรงหน้าอย่างใจจดใจจ่อ จนพายต้องก้าวถอยหลังหนีไปหนึ่งก้าว

“กรูก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น... รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในห้องกับเขาแล้ว” ทันทีที่เธอพูดจบริชาก็เบิกตากว้างเมื่อรับรู้ว่าเพื่อนสาวของเธอไปค้างกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาทั้งคืน

“เมิง... เมิงนอนกับเขาแล้วใช่ไหม เขาเป็นใคร?? ชื่ออะไร?? อยู่ที่ไหน?? แล้ว....” เสียงของริชาขาดหายไปเพราะพายยกมือขึ้นปิดปากของเธอที่กำลังรั่วคำถามใส่แบบไม่ยั้ง

“อืม... กรูกับเขามีอะไรกัน... แล้วก็ไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร แต่มันก็แค่ One night stand หรือเปล่าวะ กรูไม่คิดมากหรอกแล้วก็ไม่อยากคิดถึงมันอีก” พายละล่ำละลักออกมา แต่คนที่ได้ฟังถึงกับอ้าปากค้าง

“แต่นั่นมันครั้งแรกของเมิงป่าววะ ครั้งแรกที่เมิงหวงแหน แต่เมิงกลับยอมมี One night stand กับคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใครเนี้ยนะ??” ริชาเอ่ยถาม เพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนสาวของเธอนั้นถึงจะไม่ใช่หญิงสาวนุ่มนิ่มอ่อนต่อโลกแต่เธอก็หวงแหนความบริสุทธิ์ยิ่งกว่าอะไรดี ขนาดกับแฟนที่คบกับมานานถึงสองปีก็ยังไม่เคยมีอะไรกันเลย หรือว่าเธอคิดผิด??

“หวงอะไรเล่า... ไม่ได้หวงอะไรขนาดนั้น แต่ที่ผ่านมาคนที่คบด้วยเขาไม่เคยต้องการมันนี่หว่า... เขาเป็นสุภาพบุรุษกับกรูมาก แต่ว่าจะบอกว่าไม่รู้ว่าเขาเป็นใครมันก็ไม่ใช่ซะทีเดียวอ่ะ”

“หมายความว่าไง?? หรือว่าเมิงรู้จักเขา??”

“เปล่า... ไม่ได้รู้จัก แต่ว่าเขาคือเด็กนั่งดริ้งค์ของคลับเมื่อคืนนี้น่ะ... คนที่เมิงเรียกมาอ่ะ”

“ห๊ะ!! หนุ่มหล่อล่ำคนนั้นอ่ะนะ... แล้วเป็นไง ดีไหม?” ริชาเอ่ยถามออกมาด้วยสายตากรุ้มกริ่มพร้อมกับอมยิ้มไปด้วย ทำเอาพายถึงกับหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาเลย

“ถามอะไรของเมิงเนี้ย!! กรูเมาเมิงเข้าใจป่ะ... แล้วกรูก็...เอาเงินวางไว้ให้เขาด้วยก่อนออกมาอ่ะ”

“อะไรนะ??!! เมิงบ้าเหรอ!! เมิงเอาเงินให้เขาทำไม เมิงกับเขาแค่ One night stand นะเว้ย... เขาไม่ได้ขายให้เมิงซะหน่อย”

“แต่เขาทำงานแบบนั้นนี่หว่า แล้วกรูเองก็ไม่อยากติดค้างอะไรหรือต้องเกี่ยวข้องอะไรกันอีกน่ะ... ถ้าวันหนึ่งเกิดต้องไปเจอกันที่คลับนั่นขึ้นมาอีกทำไงวะ สู้จ่ายๆ ไปจะได้จบๆ”

“คร้า... เริ่ดดดด One night stand กับผู้ชายแล้วให้เงินเขาด้วย มีเมิงคนแรกเลยที่ทำแบบนี้เนี้ย... แล้วเมิงรู้อะไรไหมคนที่ทำงานแบบนั้นเขาไม่ได้ขายทุกคนคร้า เมิงต้องทำความเข้าใจใหม่ค่ะเพื่อนสาว แต่ก็ช่างเหอะ... ว่าแต่...เมิงได้ป้องกันหรือเปล่า?” ริชาเอ่ยถามออกมาอีกครั้งด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว

“อืม... เขาก็ป้องกัน... ตอนครั้งแรกอ่ะ... แต่หลังจากนั้น......” พายเว้นวรรคคำพูดของตัวเอง เพราะรู้สึกละอายใจขึ้นมา เธอยอมรับว่าเธอเองก็รู้สึกดีไปกับสัมผัสของเขาคนนั้น แต่คนฟังอย่างริชาพอได้ยินในสิ่งที่เพื่อนสาวพูดเธอถึงกับเบิกตากว้างทันที พร้อมกับยื่นมือไปเขย่าไหล่บางของพายแรงๆ

“ยัยพาย!! เมิงรู้ไหมเนี้ยว่าทำอะไรลงไป มันเสี่ยงมากนะรู้ไหม!!”

“กรูรู้ๆๆๆ... แต่จะให้ทำยังไงหละ.... กรูก็บอกอยู่นี่ไงว่ากรูไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเกิดขึ้น”

“ยัยเพื่อนบ้า!! เฮ้ยยยย... ช่างมันเหอะ งั้นเมิงรอกรูอยู่นี่แป๊บนะเดี๋ยวกรูมา” ริชาถึงกับพ่นลมหายใจหนักๆ ออกมา พลางหมุนตัวเดินออกจากห้องนอนของพายไป

และหลังจากที่ริชาหายออกไปจากห้องของพายประมาณสิบห้านาทีเธอก็กลับมาพร้อมกับยื่นบางอย่างมาให้เธอ พายเองก็เงยหน้ามองเพื่อนรักพร้อมกับคิ้วเรียวที่ขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย

“อะไร??”

“ก็ยาคุมฉุกเฉินไง หรือเมิงอยากท้องไม่มีพ่อห๊ะ!!” ริชาส่งสายตาดุไปให้เพื่อนสาวที่ยืนทำหน้างงอยู่ ยัยเพื่อนคนนี้นี่นะมันน่าด่านัก ยอมมีอะไรกับคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรกแต่กลับไม่รู้จักวิธิป้องกัน

“ขอบใจนะ” พายเอ่ยเสียงอ่อนแล้วก้มหน้ามองกล่องยาในมือ จากนั้นก็จัดการกินมัน แล้วเธอก็ทิ้งตัวลงนั่งที่ขอบเตียงโดยมีริชานั่งลงข้างๆ ก่อนที่สายตาของริชาจะวาววับขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับเอ่ยคำถามที่ทำให้คนฟังอายจนแทบจะมุดแผ่นดินหนี

“ว่าแต่... เมิงจำไม่ได้จริงๆ เหรอว่าเขาแซ่บไหม เขาหล่อมากนะเมิง... ฮ่าๆ” ริชาว่าพลางขยิบตาแพรวพราวให้เพื่อนสาวอย่างหยอกล้อ เพราะดูจากสภาพของพายแล้วเธอก็พอจะเดาได้ว่าเมื่อคืนพายผ่านค่ำคืนอันเร่าร้อนแค่ไหนมา เพราะตามลำคอระหงนั่นยังคงปรากฏรอยแดงให้ได้เห็นจางๆ

“ถามบ้าอะไรของเมิง!! พอเลยไปหาอะไรกินกันเหอะ... หิวจะตายอยู่แล้ว” พายหน้าแดงเขินอายเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มแปลกหน้าคนนั้นและค่ำคืนอันเร่าร้อนที่เขามอบให้ ก่อนที่เธอจะเฉไฉเปลี่ยนเรื่องคุยโดยมีริชานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ล้อเธอไม่เลิก......