2 : เด็กนั่งดริ้งค์
1762 Words
ร่างสูงของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ริชาเรียกมาหยุดยืนตรงหน้าของพวกเธอ สายตาคมของเขามองใบหน้าสวยหวานของพายและมองหน้าสวยคมของริชาสลับกันไปมา ก่อนที่จะหยุดมองที่ใบหน้าหวานของพาย เธอเองก็เงยหน้ามองเขาด้วยเช่นกัน
“พี่อยากให้น้องมาชงเหล้าให้พวกพี่หน่อยนะจ้ะ... ได้ไหมเอ่ย” เสียงของริชาฉุดให้ชายหนุ่มต้องละสายตาจากพายแล้วหันไปสนใจเธอแทน ก่อนที่เขาจะคลี่ยิ้มมุมปากให้เธอ
“ได้สิครับ ว่าแต่ผสมอะไรดีครับ.... โซดา... น้ำ... หรือโค้กดีครับ”
“ของพี่ขอโซดา แต่ของเพื่อนพี่ขอโค้กละกัน... มันดื่มไม่ค่อยเก่งน่ะ” ริชาตอบชายหนุ่มตรงหน้าก่อนจะหันไปยิ้มให้พายที่นั่งมองเธออยู่ ชายหนุ่มเองก็พยักหน้ารับก่อนที่เขาจะจัดการตามคำขอของเธอ
แก้วเครื่องดื่มถูกวางลงตรงหน้าของสองสาวก่อนที่ทั้งคู่จะยกขึ้นดื่ม สำหรับริชาเธอดื่มค่อนข้างเก่งเลยไม่ได้มีปัญหากับเหล้าที่ชายนหนุ่มเป็นคนชงให้ แต่สำหรับพายแล้วเธอไม่ใช่นักดื่มดังนั้นเหล้าที่เขาชงให้เธอมันเลยค่อนข้างที่จะเข้มจนบาดคอ ใบหน้าหวานเหยเกทันทีที่รดฝาดของเหล้าผสมน้ำอัดลมสีดำไหลลงคอ ชายหนุ่มเองก็กระตุกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นท่าทางของเธอ ริมฝีปากคลี่ยิ้มบางๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อเหลาของเขาไปใกล้ๆ เธอพลางกระซิบเบาๆ
“ผมชงเข้มไปเหรอครับ” พายเองได้แต่นิ่งอึ้งดูการกระทำของเขา เธอนั่งนิ่งก่อนจะค่อยๆ หันไปมองคนที่ยื่นหน้าเข้ามาข้างแก้มของเธอ เป็นจังหวะที่เขาก็หันมามองเธอเหมือนกัน สองสายตาสบเข้าหากันและเป็นพายที่เบือนหน้าหนีสายตานั่น
ชายหนุ่มละสายตาจากพายแล้วยืดตัวยืนเต็มความสูง ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มให้กับพายและริชา
“ถ้างั้นผมขอตัวไปดูแลแขกโต๊ะอื่นก่อนนะครับ”
“อ้าว.... ไม่นั่งกับพวกพี่หน่อยเหรอคะ” ริชามองชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับเอ่ยเสียงออดอ้อนออกไป สายตาของเธอที่มองเขานั้นหวานเยิ้มไม่รู้เพราะว่าเริ่มเมาหรืออะไรกันแน่
“ขอโทษทีครับ.... คืนนี้ลูกค้าเยอะมากเลย แล้วเด็กของเราก็ไม่พอด้วย... เอาเป็นว่าถ้าผมดูแลลูกค้าโต๊ะอื่นเสร็จแล้ว เดี๋ยวผมกลับมานั่งด้วยนะครับ” ร่างสูงตอบกลับมาด้วยท่าทางสุขุมนุ่มลึกพร้อมกับรอยยิ้มละมุนจนแทบจะกระชากวิญญาณของหญิงสาวเลยทีเดียว
“สัญญาแล้วนะ... แล้วมาชงให้พี่ใหม่นะคะ”
“ครับ... เดี๋ยวผมมาครับ”
พูดจบร่างสูงสง่าก็เดินออกไป เขาเดินไปหยุดยืนคุยกับหญิงสาวโต๊ะอื่นๆ พายที่นั่งเงียบมองเพื่อนเตาะผู้ชายก็มองตามหลังของเขาจนลับสายตา
“สนใจเหรอจร้า มองเขาขนาดนั้นน่ะ... หล่อใช่ไหมหละ”
“ก็หล่อ... แต่ไม่ได้สนใจ” เธอตอบกลับเพื่อนสาวก่อนจะยกแก้วของตัวเองขึ้นจิบเบาๆ
“หมอนี่ชงเข้มชะมัด” มือบางของพายยื่นไปหยิบน้ำอัดลมสีดำขึ้นมาเทใส่แก้วเหล้าของตัวเองเพิ่มเพราะเธอทนดื่มรสชาติบาดคอของมันต่อไม่ไหวจริงๆ......
อีกด้านของคลับหรู....
“มึงไปไหนมาวะ?” เสียงทุ้มของชายหนุ่มที่นั่งอยู่บริเวณชั้นสองซึ่งเป็นโซน VIP ของร้านเอ่ยถามคนที่เพิ่งเดินกลับขึ้นมา เพราะก่อนหน้านี้เขาลงไปเคลียร์ปัญหาที่ด้านล่างมานิดหน่อย
คืนนี้เป็นคืน Lady Night Party และชื่อก็บอกไว้อยู่แล้วว่าทั้งร้านคงมีแต่ผู้หญิง แต่กลุ่มของชายหนุ่มที่ได้นั่งกันอยู่ที่โซน VIP ของร้านนั่นเพราะพวกเขาได้สิทธิพิเศษให้สามารถเข้ามาที่ร้านได้ในค่ำคืนนี้เนื่องจากเพื่อนรักของพวกเขาเป็นน้องชายแท้ๆ ของเจ้าของร้าน และค่ำคืนนี้เขาก็ได้รับมอบหมายให้มาดูแลร้านแทนพี่ชายของเขา ชื่อของเขาคือ....
เวย์ หนุ่มหล่อหน้าตาดี อายุ 22 ปี เป็นนักศึกษาปี 4 คณะวิศวกรรมโยธาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง และเป็นลูกชายคนเล็กของบ้าน โดยเขามีพี่ชายสองคนนั่นก็คือ วิน พี่ชายคนโตที่ตอนนี้ดำรงตำแหน่งรองประธานบริษัทอสังหาฯ ของครอบครัวและเป็นมือขวาของพ่อเขา ส่วนอีกคนคือ วอลล์ เจ้าของคลับหรูแห่งนี้ ทั้งที่ที่บ้านมีธุรกิจอสังหาฯ แต่เจ้าตัวก็เลือกที่จะเรียนวิศวะฯ แทนการเรียนบริหาร แต่ว่าสายงานที่เขาเรียนอยู่ก็ไม่ได้ฉีกไปจากธุรกิจของครอบครัวสักเท่าไร
เวย์ที่วันนี้มาดูร้านแทนพี่ชายคนรองของตัวเอง เขาใช้ความหล่อเหลาของตัวเองเป็นเครื่องมือในการจัดการปัญหาที่เกิดจากลูกค้าสาวๆ และมันก็ได้ผลเป็นอย่างดี แต่ในขณะที่เจ้าตัวกำลังเคลียร์ปัญหาอยู่นั่นเด็กเสิร์ฟของร้านกลับเข้ามาบอกเขาว่ามีผู้หญิงสองคนอยากให้เขาไปชงเหล้าให้ ชายหนุ่มก้มลงมองตัวเองแวบหนึ่งก่อนจะหลุดขำออกมาเพราะด้วยการแต่งกายของเขาในวันนี้นั้นเหมือนกับเด็กเสิร์ฟและเด็กชงเหล้าในร้านไม่มีผิด แต่ด้วยความที่ไม่อยากมีปัญหาเขาเลยยอมเดินไปหาพวกเธอ แต่พอได้เห็นหน้าของสองสาวชัดๆ แล้วนั้นกลับทำให้เขาพอใจอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะคนที่นั่งนิ่งๆ ไม่ยอมพูดยอมจากับเขานั่นเธอดึงดูดสายตาจากเขาได้เป็นอย่างดี แม้ว่าเธอจะแต่งตัวธรรมดาไม่ได้วาบหวิวอะไรแต่นั่นกลับทำให้เขารู้สึกสนใจเธอขึ้นมา....
“ไปเคลียร์ข้างล่างมา เออ... กูถามอะไรอย่างสิ ชุดกูเหมือนเด็กดริ้งค์เหรอวะ?”
เวย์เอ่ยถามเพื่อนอีกสองคนของตัวเองที่นั่งร่วมโต๊ะกับเขาด้วยอย่าง เซฟ และ คราม จริงๆ แล้วเขายังมีเพื่อนสนิทอีกคนด้วยแต่วันนี้เขาไม่ได้มา
สองหนุ่มมองเวย์ตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะหลุดขำออกมา พร้อมกับพูดจากวนประสาทเขาออกไป
“โคตรเหมือน!”
“น้องๆ ชงเหล้าให้พี่หน่อยสิ... ฮ่าๆ”
“ไอ้สัส! กูออกจะดูดีเห็นกูเป็นเด็กชงเหล้าได้ไงวะ” เวย์ส่ายหัวก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับเพื่อนก่อนที่มือหนาจะยื่นไปหยิบแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นดื่ม
“อย่าบอกนะว่าสาวๆ ข้างล่างใช้มึงชงเหล้าน่ะ”
“ก็เออสิ” เวย์ว่าพลางยกเหล้ากระดกหมดแก้ว สายตาของเขาจะจ้องมองไปยังโต๊ะของพายและริชาที่ยังคงนั่งกันอยู่ที่เดิม แต่สายตาคมของเขากลับจ้องมองไปที่พายอย่างไม่ละสายตา
“ฮ่าๆ เด็กชงเหล้า VIP” เสียงของเพื่อนหัวเราะร่วนแต่นั่นก็ไม่สามารถดึงสายตาของเขากลับมาได้เลย....
เวย์ที่กำลังนั่งดื่มอยู่กับเพื่อนสนิทแต่สายตาคมกลับเอาแต่จ้องมองร่างบางที่เขาเพิ่งไปทำหน้าที่ชงเครื่องดื่มให้เธอมา หญิงสาวคนที่แต่งตัวแสนจะธรรมดาแต่ว่าเจ้าหล่อนกลับมีส่วนเว้าส่วนโค้งที่เห็นแล้วทำเอาเขาใจเต้น เขาจ้องมองเธออยู่นานและเห็นเจ้าหล่อนกระดกเหล้าลงคออย่างกับน้ำเปล่าแก้วแล้วแก้วเล่า แต่แค่ดูก็รู้ว่าเธอไม่ใช่คนดื่มเก่งอะไรเพราะทุกครั้งที่ยกแก้วขึ้นดื่มเจ้าตัวกลับทำหน้าเหย่เกเพราะความขมของแอลกอฮอล์ จนเขาอดที่จะยิ้มมุมปากตามปฏิกิริยาของเธอไม่ได้ เขานั่งมองเธอจนเห็นเธอลุกเดินออกไปจากโต๊ะและเขาก็มองจนสุดสายตาพลางคิดว่าเธอคงไปเข้าห้องน้ำหรือไม่ก็กลับไปแล้ว แต่เขาเองก็ไม่ได้คิดจะเข้าไปทำความรู้จักมากกว่านั้น เนื่องจากคืนนี้เขามาทำหน้าที่ดูแลร้านแทนพี่ชายเท่านั้นและต้องการมานั่งดื่มสบายๆ และพูดคุยกับเพื่อนสนิท.....
ทางด้านของสองสาว.......
“เฮ้ยๆๆ ยัยพาย เบาๆ เดี๋ยวก็เมาหรอก” ริชาที่นั่งมองเพื่อนรักยกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นกระดกเป็นน้ำเปล่ามาหลายแก้วแล้วเอ่ยห้ามออกไปพลางยื่นมือไปรั้งแก้วในมือของพายออกมาถือไว้
“ไม่เป็นไรหรอกน่า... ไหนๆ ก็ดื่มทิ้งทวนความเศร้าทั้งทีนี่นา ขอหนักๆ เลยละกัน” พายว่าพลางแย่งแก้วจากมือของเพื่อนรักกลับมาก่อนจะยกกระดกจนหมดแก้ว
“ตามใจละกัน แต่ถ้าเมาเละเทะขึ้นมาระวังน้องชายเมิงบ่นเข้าให้อีกนะ” ริชาพูดถึงน้องชายของเธอขึ้นมาเพราะน้องชายของพายมักจะบ่นให้พี่สาวเป็นประจำหากเธอเมากลับบ้าน พายนิ่งไปก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อย
“มันไม่บ่นหรอก... เพราะมันไม่ได้อยู่บ้าน”
พูดถึงน้องชายของเธอแล้วพายก็กรอกตามองบน พัต น้องชายเพียงคนเดียงของเธอ และเจ้าน้องชายตัวดีที่เป็นน้องชายเพียงคนเดียวของเธอนั้นก็ปล่อยให้พี่สาวอย่างเธออยู่บ้านคนเดียว แล้วเจ้าตัวก็ไปอยู่คอนโดด้วยเหตุผลที่ว่าขี้เกียจเดินทางระหว่างบ้านกับมหาลัยเพราะมันไกล ส่วนพ่อแม่ของเธอนั้นอยู่ที่อยุธยากันหมด นานๆ ทีพวกท่านจะเข้ามาเยี่ยมเธอกับน้องชายที่กรุงเทพฯ และบ้านที่เธออยู่นั้นก็เป็นบ้านที่ครอบครัวของเธอซื้อไว้ให้สองพี่น้องอยู่ด้วยกันแต่ตอนนี้กลับเป็นเธอที่อยู่คนเดียวซะอย่างนั้น....
ริชาที่เห็นท่าทางของพายเวลาพูดถึงน้องชายก็อดขำไม่ได้ เพราะสองพี่น้องคู่นี้ที่ดูเหมือนจะทะเลาะกันตลอดนั้นแต่กลับรักกันมากๆ และตลอดเวลาที่เกิดเรื่องกับพายก็มีน้องชายของเธอนี่แหละที่คอยอยู่ดูแลและซัพพอร์ตพี่สาวอย่างพายเป็นอย่างดี ถึงแม้เจ้าตัวจะปากหมาไปบ้างแต่ลึกๆ แล้วเขาก็เป็นห่วงพี่สาวอย่างพายมากด้วยเหมือนกัน....
- Writer
