เธอไม่รู้ควรทำเช่นไร ไม่คิดว่าพี่เจต จะมีมุมอ่อนแอขนาด ทว่าพอคิดกลับกัน หากเป็นตนเอง ก็คงแทบทานทนไม่ไหว
“พี่เจต ลองปรึกษาพ่อรุตต์ไหมคะ พ่ออาจคุยกับคุณอารวิทย์ได้”
“พี่กลัวว่า พ่อจะโกรธมากกว่าเก่า”
“พี่ไม่อยากให้ผู้ใหญ่ต้องผิดใจกัน”
“เรื่องบางเรื่อง พี่จะเอามาแบกรับทั้งหมดไม่ได้หรอกค่ะ พี่ต้องตัดสินใจว่าจะเลือกทางไหน ถ้าพี่เจตไม่ทำอะไร มันก็เป็นแบบนี้ต่อไป”
เขาสบตาคนพูด รู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง มายาเหมือนพลังบวก ทำให้ตนเองสบายใจทุกครั้งที่อยู่ด้วย มันพอจะเป็นไปได้ไหมเรื่องราวระหว่างเรา
“พี่จะลองทำตามที่หยาบอกดู”
“ดีแล้วค่ะพี่เจต”
ประตูห้องเปิดออก เจตนิพนธ์ชะงักเมื่อเห็นคนรักยืนอยู่ น้ำตาเธออาบใบหน้า แววตาดูเศร้าหมอง พินนรินทร์ร่างกายสั่นเทา รู้สึกราวกับว่าอีกไม่นาน ผู้ชายที่เธอรักจะโบยบินจากไป
“พินขอเข้าไปคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ” เธอขอร้องเสียงสั่นเครือ
เจตนิพนธ์ยืนนิ่ง รู้สึก
