คนเป็นพ่อเดินตรงเข้าหาลูกชาย เจตนิพนธ์ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน ภาคินัยรีบตรงเข้ามาขวาง แล้วยกมือไหว้
“สวัสดีครับคุณพ่อ เกิดอะไรขึ้นครับ ผมนึกว่านัดกับเจตมาเที่ยวด้วยกันเสียอีก!” ภาคินัยถาม มองเพื่อนสีหน้าสับสน ไม่เข้าใจก่อนหน้าพ่อของเพื่อนโทรหา ถามว่าเจตมาหรือเปล่า ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเช่นนี้
รวิทย์หันมาสบตาเพื่อนลูก “ไม่ได้มาด้วยกันหรอกนัย เจตมันทำตัวเหมือนไม่มีครอบครัวแล้วเดี๋ยวนี้!”
“ผมมาทำงาน ทำไมไม่เข้าใจ”
“ทำงานบ้อบออะไร พ่อเห็นแกกำลังกอดแม่นั้นอยู่ กับหนูพินแกดันขับรถหนีมา ตกลงนอนกับนังนั่นแล้วใช่ไหม!” รวิทย์ด่าทออย่างเดือดดาล
มายากัดริมฝีปาก มือข้างตัวกำแน่น เสียงเอะอะทำให้แขกในโรงแรงตามให้ความสนใจ ร่างบางก้าวออกมาด้านหน้า น้ำตาเอ่อคลอ
“หยาทำอะไรผิดมากเหรอคะ ทำไมคุณอาต้องตำหนิกันขนาดนี้ หยาไม่เข้าใจ ว่าทำอะไรให้คุณอาเกลียดหนักหนา!”
“เธอกับแม่มันน่ารังเกียจ แม่เธอมีชู้มาเกาะพี่ชายฉ
