PLAY BOY....9 ไม่ไหวแล้วโว้ย
1204 Words
3 อาทิตย์ต่อมา
มหา'ลัยเปิดได้หลายวันแล้ว ไม่อยากกลับมาเลยอยากอยู่กับแม่นานๆ วันนั้นเป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุด ได้นอนกอดแม่กอดน้องสาวทั้งคืน กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน แถมยังหาเรื่องเม้ากันทั้งวี่ทั้งวันแบบไม่รู้จักหมด ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้แม่ฟังแม่เป็นผู้ฟังที่ดี แถมยังให้กำลังใจ แม่บอกแค่ว่าของแบบนี้อยู่ที่เราทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเรา เรื่องความรักแม่ไม่เคยห้ามจะรักใครจะคบกับใครแม่อยากให้ตัดสินใจเอง เพราะแม่รู้ว่าฉันเป็นยังไงถ้าไม่ก็คือไม่ แต่ถ้ารักไปแล้วบอกเลยว่าไม่เคยมีกั๊ก
ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่เห็นหน้าเขาอีกเลย ที่บ้านของเฮียหรือที่ไหนก็แล้วแต่ จากที่พูดไปเขาก็ไม่เคยมาให้เห็นหน้าอีกเลย ก็ดีแล้วนี่จะได้ไม่มีใครมากวนใจแต่ก็รู้สึกเหงาๆ เหมือนขาดอะไรไป
"ใบหม่อน" เสียงเรียกทำให้ฉันรีบเงยหน้าขึ้นจากหนังสือ
"จ๋า ว่าไงฟาร์ม"
" วันนี้หม่อนว่างมั้ย คือ..วันนี้เป็นวันเกิดเรา เราอยากให้หม่อนไปด้วย แต่ถ้าหม่อนไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ "
"ว่าง ไปสิที่ไหนอะ" ฉันตอบรับทันทีที่ฟาร์มชวนไปงานวันเกิด ฟาร์มคือเพื่อนคนแรกของฉัน มาวันแรกฉันไม่รู้จักใครเลย แถมยังเข้าคณะผิดอีกต่างหากฟาร์มเป็นผู้ชายน่ารัก นิสัยดี แถมยังมีความเป็นสุภาพบุรุษสูงมากๆ อีกอย่างฟาร์มเป็นผู้ชายที่หล่อมาก ผิวขาว หน้าโคตรหวาน เห็นแบบนี้อยากจับทำพ่อของลูกตอนนี้เลย
"ผับรูท19 " นั่นมันผับของเฮียนี่พอรู้จัก ไปได้สบาย
"อืม โอเคกี่โมงอะ"
"สองทุ่มเดี๋ยวเราไปรับก็ได้"
"โอเคได้ หม่อนจะได้แต่งตัวรอ" ทำไมเพิ่งมาบอกวันนี้จะหาของขวัญวันเกิดทันมั้ยเนี่ย ฟาร์มนะฟาร์ม ไม่เป็นไรคนสวยให้อภัย
............................................
"หมดแล้วใช่มั้ย "
"เรียบร้อยค่ะ" ผมเอนตัวพิงเก้าอี้ทำงานพลางแหงนขึ้นมองเพดาน ไม่ได้เข้าบริษัทหลายวันงานกองท่วมหัว หลายอาทิตย์ที่ผ่านมาผมไม่ยอมออกไปไหนเลย เช้ามาเข้าบริษัท เย็นก็กลับบ้าน เป็นแบบนี้ทุกวันนั่งมองความเคลื่อนไหวยายตัวแสบผ่านหน้าจอโทรศัพท์ ผมให้ลูกน้องตามดูเธอตลอด แต่ไม่ถึงกับใกล้ชิดเกินจนเธอรู้ตัว ยิ่งเห็นยิ่งคิดถึง ไม่ได้เจอหลายวัน เธอคงสบายใจขึ้นเยอะที่ไม่ได้เจอหน้าผม
สายเข้า
-นิกกี้-
"ว่าไงวะ"
"คืนนี้เจอกันหน่อยดิวะ " อยู่ ๆ ไอ้นิกกี้ก็โทรเข้าไอ้นี่หายไปนานมาก แปลกใจเหมือนกัน
"หายไปไหนมาวะ นึกว่าตายไปแล้ว "
"ไอ้นี่ จะมารึเปล่าผับไอ้มิกิ "
"เออไป" ดีเหมือนกันช่วงนี้ยิ่งเบื่อๆ อยู่ด้วย
....................................
ผับรูท19
"ไอ้นิกกี้ตกลงมึงจะบอกได้รึยังว่ามึงหายไปไหนมา"
"กูไปทำผู้หญิงท้องมา "
"อะไรนะเชี้ยมึงนี่แม่ง " โผล่มาแต่ละทีไอ้นี่มีเรื่องมาตลอด
"แล้วเขาก็หนีกูไปแล้ว " สีหน้าไอ้นิกกี้บอกเลยว่าไม่โอเค
"เรื่องมันเป็นยังไงวะ" มันเล่าให้ผมฟังว่าวันนั้นเมามาก เมาจนจำอะไรไม่ได้ แล้วไอ้นี่เวลาเมาไม่เหมือนคนอื่น ยิ่งเมายิ่งหื่น ตื่นมาอีกทีเห็นรอยเลือดเต็มที่นอนไปหมดแล้วยังมีผู้หญิงนอนอยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนนั้นไม่เรียกร้องความรับผิดชอบจากมันเลย แล้ววันหนึ่งผู้หญิงคนนั้นก็ท้อง
"แล้วมึงจะทำยังไงวะ"
"กูไม่รู้ กูไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ " แล้วมันก็ระบายความในใจทั้งหมดให้ผมฟัง ผมแค่เป็นผู้ฟังที่ดี แล้วก็คอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ
ยิ่งดึกยิ่งครึกครื้น วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งกำลังร้องเพลงวันเกิดอย่างสนุกสนาน แต่ทำไมผมถึงรู้สึกคุ้นตาผู้หญิงชุดดำคนนั้นจัง
"ยายตัวแสบ" มั่นใจว่าใช่ใบหม่อน ต้องไปจัดการไอ้พวกลูกน้องเฮงซวยซะแล้ว ทำงานพลาดได้ยังไง แล้วนั่นใส่ชุดอะไร อยากเข้าไปตีก้นชะมัดแล้วนี่ไอ้มิกิรู้รึเปล่าว่าน้องสาวตัวเองกำลังเต้นแร้งเต้นกาอยู่ในผับของตัวเอง
...................................
อึก อึก
"พอได้แล้ว" ผมเดินดุ่มๆ เข้าไปกระชากแก้วออกจากปากของเธอ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดกินเหล้า ยิ่งเห็นสภาพของใบหม่อนตอนนี้ยิ่งทำให้ผมโมโห
"นายเป็นใครอย่ามาแตะตัวใบหม่อนนะ" ไอ้หน้าจืดนี่สินะเจ้าของวันเกิด แล้วยังทำเลวจ้างเด็กเสิร์ฟใส่ยานรกลงไปในแก้วที่ใบหม่อนกำลังกิน ดีนะที่ผมเห็นก่อน ไม่งั้นใบหม่อนคงแย่
"ปล่อยหม่อนนะ " แรงจะยืนยังไม่มีเลยยังอวดดีอีก
"กลับบ้านกับพี่เดี๋ยวนี้"
"อย่ามายุ่งใบหม่อนมากับฉัน " ไอ้หน้าจืดนี่ยังไม่วายหาเรื่องใส่ตัว ตอนนี้เป็นห่วงแค่ใบหม่อน เรื่องอื่นเอาไว้ทีหลัง ผมจะตามมาคิดบัญชีกับมันแน่นอน
"กูผัวใบหม่อนทีนี้ยุ่งได้รึยัง อย่าคิดว่ากูไม่รู้เรื่องที่มึงทำ " ไอ้หน้าจืดหน้าเสียไปเลย หลักฐานมีครบทุกอย่างผมจะแจ้งความจับตอนนี้ยังได้ แต่ตอนนี้ขอพาใบหม่อนออกไปจากที่นี่ก่อน
................................
"หม่อนไม่ไหวแล้ว หม่อนร้อน หม่อนอยากแก้ผ้าตรงนี้ เดี๋ยวนี้!! "
"เฮ้ยๆ ไม่ได้นะเว้ย เดี๋ยวใครก็เห็นหมดสิ เก็บไว้ให้พี่ดูคนเดียวพอ" ให้ตายสิ ยายตัวแสบของผมโดนวางยา แต่ดีที่เข้าไปห้ามไว้ทันเลยโดนไม่มาก ตอนนี้ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว
"อะไรนะ"
"ปะ เปล่าครับ กลับบ้านกันดีกว่าเนอะ" ผมต้องรีบพายายนี่ไปส่งบ้านให้เร็วที่สุดก่อนที่จะอดใจไม่ไหว
"อื้อพี่เอเดน " ใครสั่งใครสอนให้ทำเสียงแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่นเสร็จไปแล้วนะจะบอกให้ เย็นไว้ลูกพ่อ
"ใบหม่อน ตั้งสตินะ ตั้งสติ " พูดจาเป็นนักบวช ไม่ได้ๆ ผมจะทำอะไรน้องตอนนี้ไม่ได้ ถ้าแม่รู้ แม่ฆ่าผมตายแน่ แล้วยังมีไอ้มิกิพี่ชายของเธออีก โอ๊ย เครียดโว้ย
"หม่อนร้อนอะ ถอดได้มั้ย" โอ้ แม่เจ้า สองมือเล็กของเธอค่อยๆ ดึงเดรสเกาะอกลงมาทีละน้อย ทำให้เห็นเนื้ออกอวบอูมขาวนวล โอ๊ย แข็งแล้วแข็งแล้วจะทนไม่ไหวแล้วนะโว้ย
ผมรีบจอดรถเข้าข้างทางทันที ขืนขับต่อไปมีหวังพากันรถคว่ำตายกลายเป็นศพอยู่ข้างถนนแน่นอน
"สนใจหม่อนแล้วใช่มะ" นี่กินไปแค่นิดเดียวยังเป็นขนาดนี้ ถ้าหมดแก้วไม่อยากนึกสภาพ ไอ้เชี้ยนั่นแม่งกะเคลมยันเช้าเลยรึไงวะ
"จะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ"
.................
- Writer
