PLAY BOY....2
1121 Words
"เอ้า ชน"
เคร้ง
สถานที่อโคจรแบบนี้ฉันไม่ค่อยชอบมาเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ฉันอยากนอนซะที่นี่ ไม่อยากกลับไปคอนโดนั้นอีก ห้องสกปรกที่นอนน่าขยะแขยงไม่อยากกลับไปเหยียบมันอีก ฉันชวนเดอะแก๊งมาเลี้ยงฉลองให้กับความโง่ของตัวเอง มิเกล จินนี เชอเบท และรียาเพื่อนคนไทยคนเดียวของฉัน ทุกคนเห็นอกเห็นใจฉันและสาปแช่งสองผัวเมียคู่นั้นกันไม่หยุดปาก
"ร้อยวันพันปีฉันไม่เคยเห็นแกกินเหล้าเลยนะ"
"แล้ววันนี้ได้เห็นรึยังล่ะคะแม่รียา" ก็จริงอย่างที่รียาบอก ฉันไม่ชอบเข้าผับซัดเหล้าให้เมาแล้วกลับบ้านนอน ฉันเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงชอบอ่านหนังสืออยู่ห้องประมาณนี้
"แล้วแกจะเอาไงต่อ คอนโดก็ไม่น่าอยู่กลับบ้านไปก็เจอแม่เลี้ยงใจร้ายเหมือนในละครหลังข่าว" จินนีรู้ดีเรื่องแม่เลี้ยงของฉัน ต่อหน้าพ่ออีกอย่างลับหลังก็อีกอย่าง เกลียดที่สุดคนแบบนี้แล้วยังมีลูกกับพ่อฉันอีก ฉันเลยกลายเป็นหมาหัวเน่าแต่ข้อดีของพ่อท่านรู้ว่าฉันไม่เคยพูดโกหกและท่านก็รู้ว่าเมียใหม่เป็นคนแบบไหน
"ไม่รู้ว่ะ " ฉันหมดปัญญาจริงๆ เรื่องมหาลัยฉันแพลนไว้หลายที่มากในอังกฤษ แต่ตอนนี้ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว
"กลับไทยมั้ยหม่อน แกอย่าลืมว่าแม่แกก็อยู่ที่นั่น" เป็นคำแนะนำที่ดีของมิเกล เรื่องนี้มีแวบเข้ามาในหัวของฉันบ้างเหมือนกัน ที่ตัดสินใจอยู่กับพ่อเพราะต้องการปกป้องสิ่งที่ควรจะเป็นของแม่และของฉันคือบริษัทที่ท่านทั้งสองร่วมกันก่อตั้งฉันจึงต้องอยู่และสู้ต่อไป ฉันตั้งใจจะเรียนบริหารเพื่อสิ่งนี้และฉันก็ทำมันออกมาได้ดี
"ลูกพี่ลูกน้องแกก็อยู่ไทยไม่ใช่เหรอ ไปสิ ไปเลย ฉันสนับสนุน" จินนีดี๊ด๊าเป็นพิเศษ
"พี่มิกิน่ะเหรอ เสียใจด้วยค่ะพี่ฉันมีภรรยาแล้วแถมยังกำลังท้องด้วย จบค่ะ" หน้าเสีย แอบหมายปองมานมนาน สงสารเพื่อน
"ไม่เอาๆ ไม่พูดแล้ว เอ้า ชน"
ฟิ้ว
"เชี้ยแล้ว แก้วหลุดมือ"
"หม่อน" ทั้งหมดในกลุ่มประสานเสียงกันโดยมิได้นัดหมาย คงออกแรงเยอะไปหน่อยก็เลยหลุดมือ
"แค่แก้วหลุดมือ น้องๆ พี่ขอแก้วใหม่หน่อยเร็วๆ " ขอแก้วใบใหม่แล้วหันกลับมาคุยกับเพื่อนต่อ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าแก้วใบนั้นลอยไปทางไหน เพราะกำลังตึงได้ที่ คืนนี้คงต้องขอนอนคอนโดยายพวกนี้ไปก่อน กลับบ้านสภาพนี้คงไม่ได้กลับไปให้แม่เลี้ยงใจมารสมน้ำหน้าเพิ่ม
"อ้าว โชน" ไม่ต้องถามว่าสภาพเป็นแบบไหน เละแล้ว เละเทะ
"หม่อน กลับเหอะแกฉันว่าแกเกินคำว่าเมาไปแล้วว่ะ"
"ยังไงอ่า รียา " รู้สึกได้ว่าโลกกำลังหมุน เปลือกตากำลังจะปิด สภาวะทิ้งตัวเป็นแบบนี้สินะ หม่อนอยากนอน
"เกลพาหม่อนกลับกันเหอะก่อนที่จะแย่ไปกว่านี้" สี่สาวช่วยพยุงพาฉันออกจากผับที่มีผู้คนเบียดเสียดเต็มไปหมด แต่เดี๋ยวก่อน ถึงจะเมามากฉันก็รู้สึกได้ว่ามีคนกำลังบีบก้นฉัน เกิดมาไม่เคยมีผู้ชายคนไหนสัมผัสก้นแสนสวยของฉันมาก่อน ฉันหยุดเดินหันไปข้างหลังแล้วส่งสายตาคาดโทษ
"ของเมียตัวเองไม่มีให้จับรึไงวะ ทำไมต้องมาจับของคนอื่นด้วย" เล่นกับใครไม่เล่นไอ้ผู้ชายหื่นกาม หน้าตาก็ดีไม่น่าทำตัวแบบนี้ ส่วนพวกเพื่อฉันน่ะเหรอ พร้อมอยู่ข้างหลังฉันเสมอ ขอบคุณในความรักเพื่อนของพวกแกมาก ไอ้บ้านั่นยังลอยหน้าลอยตาไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ซ่า
ฉันหยิบแก้วน้ำบนโต๊ะขึ้นมาแล้วสาดใส่หน้าไอ้บ้านั่นเต็มๆ ทีนี้รู้สึกได้รึยังว่าตัวเองทำผิด เห็นผู้หญิงเป็นเพศที่อ่อนแองั้นเหรอ คิดผิดไปแล้ว
"นี่ยัยบ้าเธอทำอะไร" ผู้คนในผับเริ่มให้ความสนใจ ดีจะได้รู้ว่าไอ้เลวนี่ทำระยำอะไรไว้
"อ้าวโทษที พอดีมือลั่น"
"หม่อนกลับเหอะ" มิเกลเพื่อนโดนลวนลามจะให้ถอยตอนนี้ไม่ทันแล้ว ฉันต้องพิทักษ์ศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงกลับคืนให้ได้
"เธอ! "
"อุ๊ย โมโห นี่ยังน้อยไปกับที่แกทำไอ้โรคจิต ไปจับของเมียแกสิทำไมต้องมาจับตูดฉันด้วย" ผู้ชายคนนั้นหน้าเหวอ สายตาของคนในผับจับจ้องมาทางนี้ หึ ไม่คิดสินะว่าฉันจะกล้าพูดออกมา
"ก็เธอไม่ใช่เหรอที่ทำแก้วหลุดมือแล้วมาโดนหัวฉันนี่ คำขอโทษก็ไม่มีสักคำโดนแค่นี้อย่าทำโวยวายไปหน่อยเลย"
"แต่ก็ไม่สมควรทำแบบนี้ ฉันเป็นผู้หญิง " ยังไงฉันก็ไม่ยอม
"ไม่รู้สิ แค่จับตูดจะอะไรนักหนาวะ"
ผลั๊วะ
"โอ๊ย"
ไม่คิดเลยว่าผู้ชายคนนี้จะปากหมาได้มากขนาดนี้ ฉันจะไม่ทน ใครที่ได้มันเป็นผัวชีวิตต้องอัปรีย์ไปทั้งชาติ อนาคตหาความเจริญไม่ได้ ผู้ชายที่ดูถูกเพศแม่ตัวเองขนาดนี้มันต้องเจออีใบหม่อน
"เฮ้ย หม่อน" พวกเพื่อน ๆ วิ่งมาห้ามกันยกใหญ่ เสียงฮือฮาในผับดังกลบเสียงเพลงไปโดยปริยายโดนชกแค่นี้ยังน้อยไป เจ็บมือชะมัด
"มีไรวะ" น่าจะเป็นพวกเพื่อนของผู้ชายคนนั้นที่วิ่งมา ไม่รู้ว่าเพื่อนกันจะเป็นเหมือนกันรึเปล่า
"เชี้ยยัยนั่นต่อยกู"
"พี่เจฟ"
"อ้าวใบหม่อน" โลกกลมชะมัด ฉันเจอเพื่อนพี่ชายที่อังกฤษ อย่าบอกนะว่าพี่เจฟเป็นเพื่อนกับไอ้โรคจิตคนนั้น
"ไอ้เอเดนอย่าบอกนะมึงมีเรื่องกับใบหม่อนอะ" เอเดน ชื่อคุ้นชะมัด
.............................................
"เจ็บชิบ" ผมยกมือขึ้นมากุมข้างแก้มไว้เพราะรู้สึกชาไปหมด ผู้หญิงอะไรแม่งโคตรหยาบแถมยังทำตัวกร่าง จับตูดแค่นี้ทำเป็นโวยวายไม่นึกถึงเวลาตัวเองทำบ้าง ไม่รู้ว่าบวมรึเปล่าหัวก็ยังโนไม่หายปวดเลย ได้ยินว่าไอ้เจฟรู้จักอีกด้วย
"ไอ้สัดหื่นไม่เข้าเรื่องนะมึง เป็นไงเจอคนจริง " ไอ้เจฟจะตอกย้ำซ้ำเติมกูเพื่ออะไร
"มึงรู้จัก"
"มึงจำใบหม่อนไม่ได้เหรอวะ ลูกพี่ลูกน้องไอ้มิกิไง "
"????? "
- Writer
