PLAY BOY....4
995 Words
มหาวิทยาลัย
วันนี้ฉันต้องมาสมัครเรียน ไม่ถึงเดือนมหา'ลัยก็เปิดแล้ว ช่วงบ่ายมีนัดกับเฮียคุยงานกับลูกค้าที่บริษัท ตื่นเต้นชะมัดต้องขอบคุณเฮียที่หยิบยื่นโอกาสดี ๆ มาให้ ฉันจะตั้งใจและเรียนรู้ให้มากที่สุด ฉันขับรถมาเองเพราะเฮียไม่ว่าง เฮียให้คนเอารถที่บ้านมาทิ้งไว้ให้ใช้ เปิดจีพีอาเอชเวลาจะไปไหนมาไหนเพราะสะดวกดี นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้มาเมืองไทยเลย ถนนหนทางบ้านช่องเปลี่ยนแปลงไปมาก พอจอดรถเสร็จก็รีบเดินมาที่อาคารรับสมัครนักศึกษา เรื่องการสมัครเฮียฝากเพื่อนไว้แล้วได้ยินว่าวันนี้มีรุ่นพี่เข้ามาช่วยรับสมัครน้อง ๆ นักศึกษาใหม่ด้วย คงเป็นเพื่อนเฮียไม่รู้ว่าฉันจะรู้จักหรือเปล่า
"แกวันนี้มีรุ่นพี่ที่จบไปคณะบริหารมาช่วยน้องๆ รับสมัครนักศึกษาใหม่ด้วยอะแก"
"เหรอๆ อยู่ไหนอะ กลุ่มที่หล่อๆ ใช่มั้ย"
"ใช่ๆ แต่วันนี้มากันแค่สองคน ไปดูกันมะ"
"ไปดิๆ "
คณะบริหารงั้นเหรอ คงเป็นพวกเพื่อนเฮียแน่เลย ว่าแต่เป็นใคร ฉันรีบเดินตามยายสองคนนั้นไปทันที ได้ยินว่าจะไปกรี๊ดกร๊าดผู้ที่ตึกบริหารอยู่พอดี
โห นี่ตึกบริหารหรือว่าเวทีคอนเสิร์ต ทำไมผู้หญิงเยอะแบบนี้ แล้วจะหาทางเข้ายังไงละทีนี้ ฉันค่อยๆเบียดตัวเข้าไปในดงชะนีน้อยใหญ่ ทำไมยากลำบากขนาดนี้แค่มาสมัครเรียน
"กรี๊ด หันมาทางนี้หน่อยค่ะ"
"งื่อ หล่อจัง"
เอากันเข้าไป เรียนคณะอะไรกันเนี่ยทำไมไม่ไปประจำคณะของตัวเอง หมดกันอนาคตของชาติ
"ขอทางหน่อยนะคะ ขอทางหน่อยค่ะ" ฉันใช้สองมือแหวกเข้าไปในฝูงชะนี ยายพวกนี้เกะกะขวางทางชะมัด มันจะอะไรกันนักหนา
"หม่อน"
"พี่เจฟ" เพื่อนเฮียที่ว่าพี่เจฟนี่เอง สงสัยบินกลับมากันหมดแล้ว ฉันรีบเบียดตัวเข้าไปหน้าโต๊ะรับสมัครเรียนทันที
"ไงเราถึงกับเหงื่อตกเลยเหรอ "
" เบื่อพวกคนหล่อ" รู้สึกได้ถึงสายตาพิฆาตของชะนีที่มองมา ใครแคร์ ยักไหล่แล้วเชิดหน้าเบาๆ พวกเห็บไรก็ได้แค่กรี๊ดแล้วก็มองเท่านั้น พี่เจฟยื่นเอกสารการสมัครมาให้ฉันนั่งกรอกข้างๆ โต๊ะ โดยที่ฉันไม่ได้ใส่ใจกับกลุ่มผู้หญิงที่กำลังรุมกรี๊ดอยู่ข้างๆ ไม่รู้จะอะไรกันนักหนา หนวกหู
"พี่เจฟคะ นั่นเขารุมอะไรกันหรือคะ" อดสงสัยไม่ได้ ก็เลยต้องถามออกไป
"หนุ่มฮอตน่ะ ไอ้เอเดนไง" เอเดน อ๋อ พอนึกออกแล้ว ไอ้โรคจิตที่มันแอบจับก้นฉัน แล้วยังปากหมาอีก
"ชิ " ฉันจิ๊ปากแล้วหันหน้ามาสนใจกรอกใบสมัครเรียนต่อ ตอนเด็กๆ ฉันชอบเล่นกับพี่เจฟมาก ในบรรดาเพื่อนๆ เฮีย ฉันสนิทกับพี่เจฟที่สุด พวกเราโตมาด้วยกันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่ฉันได้อยู่กับเพื่อนๆของเฮีย มันสนุกมากจนฉันอยากมีพี่ชายแท้ๆ เป็นของตัวเอง
"เอาน่า อย่าไปเอาอะไรกับคนอย่างมันเลย "
"ไม่รู้ว่ายายพวกนั้นกรี๊ดกันไปได้ยังไงผู้ชายนิสัยไม่ดีไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ" แอบเห็นพี่เจฟส่ายหน้าเบาๆ หึ ยังไงชาตินี้ฉันก็จะไม่มีวันญาติดีกับไอ้บ้านั่นเด็ดขาดถึงจะเป็นเพื่อนเฮียก็เถอะ
...................................................
"แล้วนี่กลับยังไง"
"หม่อนขับรถมาค่ะ ขอบคุณพี่เจฟนะคะ " พี่เจฟเดินมาส่งที่รถหลังจากทำเรื่องสมัครเรียนเสร็จ นี่ก็จะได้เวลานัดกับเฮียที่บริษัทแล้ว
"ขับรถดี ๆ นะ "
"ค่ะ" จากนั้นพี่เจฟก็เดินกลับไปที่ตึกคณะ
"ทำไมต้องงี่เง่าแบบนี้ ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยถ้าทำตัวแบบนี้ให้รออยู่ที่ห้อง! " ขณะที่ฉันกำลังก้าวขึ้นรถก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะกันถัดจากรถอีกคันหนึ่งไป
"ก็วาวาไม่อยากให้พี่เอเดนไปใกล้กับผู้หญิงพวกนั้น วาวาหึง วาวาหวง พี่เป็นของวาวาคนเดียว" เอเดนอีกแล้วเหรอ ทำไมหมอนี่ถึงได้ตามมาหลอกหลอนฉันทุกหนทุกแห่งแบบนี้นะ
"ข้อตกลงของเราลืมไปแล้วเหรอ อย่าลืมว่าฉันเลี้ยงเธอไว้ในฐานะอะไรถ้าไม่พอใจก็ออกไปจากชีวิตฉันซะ!! " หึ เลี้ยงผู้หญิงเอาไว้บำบัดความใคร่ของตัวเอง เห็นแก่ตัวที่สุด ทำไมฉันต้องมาได้ยินอะไรแบบนี้ด้วยวะ ฉันรีบก้าวขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องขับออกมาทันที
............................................
หลายวันต่อมา
"ปุยนุ่นขามาทางนี้เร็วๆ "
"อาหม่อนรอปุยนุ่นด้วยสิคะ"
"ฮ่า ๆ เร็ว ๆ " วันนี้ฉันมาทานข้าวบ้านคุณอา ถึงชวนก็จะมาอยากมาเจอเด็กๆ จะแย่ ทั้งที่อยู่ในท้องแล้วก็ที่กำลังวิ่งไล่จับกันอยู่ ปุยนุ่นเป็นเด็กน่ารักมากแล้วยังคุยเก่งอีกต่างหาก
"อาหม่อนวิ่งเร็ว ปุยนุ่นเหนื่อยแล้วนะคะ" อดขำไม่ได้กับท่าทางของเด็กอ้วน มารยาเด็กล่ะสิไม่ว่า
"โอ๋ๆ อาไม่แกล้งแล้ว ไปทานข้าวกันดีกว่าเนอะ ป๊ะป๋ารอแล้ว "
"ค่า"
"มาเร็วอาอุ้ม" ปุยนุ่นรีบลุกขึ้นแล้วกระโจนเข้าใส่ฉันทันที ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็เลยทำให้เราทั้งคู่ล้มลงไปกองกับพื้น
ปึก
"โอ๊ย" ทั้งตูดและหลังหมดกัน
"อาหม่อนเจ็บมั้ยคะ ปุยนุ่นขอโทษ"
"ไม่เป็นไรค่ะ โอ๊ย" ขณะที่กำลังจะพยุงตัวลุกก็รู้สึกปวดก้นกบขึ้นมากะทันหัน ดีนะที่ครั้งนี้มีคนมารอรับไว้ทัน
"ป๊าเอเดนขา ช่วยอาหม่อนด้วยค่ะ อาหม่อนล้ม" อะไรนะ หมอนี่อีกแล้วเหรอ
"ไหวมั้ย"
"อือ"
...........................................
- Writer
