พบรัก...
ฉันรีบเดินออกมาด้านนอกของออฟฟิศตรงไปยังพื้นที่ที่เรากำลังสร้างตึกใหม่ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักเมื่ออยู่ๆกระสอบปูนนับพันกว่าลูกก็ถูกนำมาวางไว้ข้างออฟฟิศตั้งแต่เช้ามืด แถมระหว่างทางที่ฉันจะเดินไปยังไซส์ก่อสร้างยังมีคนงานในไซส์หลายสิบคนกำลังช่วยกันแบกกระสอบปูนเดินสวนกันไปมาท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ แดดร้อนขนาดนี้ทำไมหัวหน้าของเขาถึงได้ให้เอากระสอบปูนมาวางไว้ข้างออฟฟิศทั้งๆที่ฉันก็สร้างแคมป์สำหรับพักวัสดุให้เขาแล้ว ทำไมไม่ให้คนส่งของเอาไปไว้ในแคมป์เลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลาแบก
" สวัสดีครับคุณพบรัก วันนี้มาดูงานเองเลยหรอครับ "
เสียงคุณอุดมที่ฉันจำได้ว่าเขาเป็นเลขาของใครสักคนเอ่ยทักทายก่อนจะเดินมาหาฉันด้วยรอยยิ้มสดใสแต่ทว่าใบหน้ามีเหงื่อซึมออกมานิดหน่อย
" สวัสดีค่ะคุณอุดม ว่าแต่ทำไมคนงานต้องแบกปูนเข้ามากันเองด้วยล่ะคะ แคมป์พักวัสดุเราเสร็จแล้วนี่คะพบคิดว่าพวกคุณจะให้คนส่งของเอามาไว้ในแคมป์เสียอีก
