หนึ่งปีผ่านไป...
เบียร์...
หลังจากวันที่ผมตัดสินใจไม่อธิบายและไม่ตามพบรักกลับมา ผมก็ตัดสินใจขายคอนโดที่ผมอยู่เพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเทอมไอ้ไวน์และใช้จ่ายในครอบครัวเพราะทุกอย่างเริ่มแย่ลงทุกวัน เรื่องนี้ผม พ่อและแม่ไม่ได้บอกไอ้ไวน์ มันรู้แค่ว่าครอบครัวเรามีปัญหาเรื่องเงินแต่ไม่ได้ถึงขั้นวิกฤต ที่ไม่มีใครบอกมันเพราะกลัวว่ามันจะไม่มีสมาธิในการเรียน นิสัยจริงๆของน้องชายผมคือมันห่วงและแคร์คนอื่นมากเกินไปโดยเฉพาะคนที่มันรักและทุกคนก็กลัวว่ามันจะไม่เรียนต่อถ้าเกิดรู้เรื่องนี้เราก็เลยปิดมันเอาไว้ ส่วนผมตัดสินใจไม่เรียนต่อในระดับปริญญาโทแต่เข้ามาช่วยพ่อทำงานในบริษัทและผ่านมาหนึ่งปีเต็มแล้วที่ผมเริ่มเข้าทำงาน จนตอนนี้ทุกอย่างในบริษัทและปัญหาต่างๆเริ่มไปในทิศทางที่ดีขึ้น บวกกับเพื่อนๆของพ่อได้ยื่นมือเข้ามาช่วยอีกแรงทำให้ธุรกิจของครอบครัวเรานั้นดีขึ้นอย่างรวดเร็ว
ธุรกิจของครอบครัวผมเป็นธุรกิจรับเหมาก
