ถ่านไฟเก่า

เบียร์

เบียร์...

" เอ้า หมดแก้ว!! "

เสียงไอ้เพื่อนสนิทสองคนที่ลากผมมาเมาที่ร้านยาดองข้างมหาลัยเอ่ยขึ้นพร้อมกับเสียงแก้วสามใบของพวกเราที่กระทบกัน

" คนเทคือคนที่ยกขวด คนเจ็บปวดคือคนที่หมดแก้ว!! "

ไอ้เต้พูดขึ้นพลางกระดกยาดองในแก้วรวดเดียว

" คนอกหักคือไอ้เบียร์นะมึง แต่กูเห็นมึงแมร่งกระดกซะกูคิดว่ามึงอกหักเองแล้วเนี่ย "

ไอ้โต้ว่า

" ก็อกหักเป็นเพื่อนมันไง มึงนี่เป็นเพื่อนประสาอะไร มาๆหมดแก้ว!! "

แล้วผมก็นั่งจิบยาดองไปพลางมองไอ้เต้ไอ้ไอ้โต้ชนแก้วกันสองคน ก็ถ้าเมากันหมดแล้วจะกลับกันยังไงล่ะครับ ขับรถก็โดนจับหรือไม่งั้นคงได้ลงไปไหว้ยมบาลในนรก ถ้าจะกลับแท็กซี่เดี๋ยวก็โดนจี้พอดี ยุคนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้

" นั่งหงอยอยู่ได้มึง พวกกูอุตส่าต์อกหักเป็นเพื่อนมึงนะเนี่ย ดื่มๆ "

ไอ้เต้ที่พอเมาแล้วเริ่มพูดมากพูดขึ้น

" เขาบอกกูว่าเขาไม่รักกูแมร่ง เขาไม่แคร์เชี้ยไรกูเลย ใจร้ายฉิบหาย "

ผมว่าพลางกระดกแก้วไปด้วย

" เขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจใจร้ายกับมึงก็ได้ แต่เขาแค่ไม่เคยรู้สึกอะไรไม่เคยแคร์อะไรเกี่ยวกับมึงเลยก็แค่นั้น "

ไอ้โต้พูดขึ้น ไอ้นี่ก็นานๆจะพูดทีมันจะพูดให้ผมรู้สึกดีก็ไม่ได้

" พวกมึงรู้มั้ยว่ากูอะ รู้มาตลอดแหละว่าเขาไม่ได้รักกู แต่กูรักเขาไงกูก็เลยยอม ยอมอยู่ต่อทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่เคยรัก พวกมึงว่ากูโง่มั้ยวะ "

ผมถามพวกมัน

" มึงไม่ได้โง่ แต่มึงแค่อยากมีเขาอยู่กูเข้าใจ "

ไอ้เต้ที่เหมือนมันเริ่มจะเมาแล้วโน้มตัวลงมาตบไหล่ผมเบาๆ เออไม่ได้โง่แต่แค่อยากมีเขาอยู่

" เขาบอกว่าให้กูไปเริ่มต้นใหม่ แต่แมร่งเขาจะรู้มั้ยวะว่ากูลืมเขาไม่ได้ "

ผมพูดพลางกระดกแก้วขึ้นอีก

" ถ้ามึงลืมไม่ได้เพราะยังรักเขา งั้นมึงก็จำแล้วกัน จำว่าเขาอะไม่ได้รักมึง "

ไอ้โต้พูด สรุปผมให้พวกมันมานั่งปรับทุกข์เป็นเพื่อนหรือมานั่งเพิ่มทุกข์ให้กันแน่วะ

" เออมึงมึง มึงเคยได้ยินประโยคนี้ปะเบียร์ "

ไอ้เต้ถาม

" ประโยคเชี้ยไรของมึงอีก "

ผมถามกลับ

" วิ่งตามเขาจนหอบสุดท้ายเป็นได้แค่ตัวประกอบในชีวิตเขา ฮ่าฮ่า โคตรเหมือนมึงเลยอะ "

ผมขอถีบมันในฐานะกวนตีนได้มั้ย!!

" เอาน่ามึง ถ้ามันใช่สักวันก็วนกลับมาหากันเองแหละ "

ไอ้โต้หันมาบอกพลางเทเหล้าใส่แก้วให้ผม

" แล้วเมื่อไหร่กูถึงจะลืมเขาได้วะแมร่ง "

ผมบ่นกับพวกมันต่อ

" ตอนนี้ยังหรอก เพราะตราบใดที่เจอหน้าเวลาก็ไม่ช่วยอะไร เอาไว้ตอนพวกมึงเรียนจบทำงานนู้นเดี๋ยวก็ลืมเชื่อกู "

ไอ้โต้พูด

" ที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้มันก็เริ่มมาจากมึงนะเบียร์ มึงจะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้หรอก "

ไอ้โต้พูดต่อ

" ทั้งๆที่มึงรู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าเขาไม่ได้รัก แต่มึงแมร่งก็ยังดันทุรังจะไปต่อ แทนที่มึงจะรีบจบให้เร็วที่สุดแต่มึงกลับปล่อยให้เวลามันผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ ยิ่งรู้ว่าเป็นไม่ได้มึงก็ต้องรีบจบ ไม่ใช่ปล่อยไปเรื่อยๆเพราะคนที่เจ็บอะคือมึง มึงต้องรักตัวเองให้มากๆดิวะ "

ไอ้โต้พูดอีก มันก็ถูกของมันแหละผมดันทุรังต่อเอง

" โธ่ไอ้เชี้ยโต้ผู้ไม่เคยมีความรัก มึงพูดแบบนั้นไม่ได้โว้ย เคยได้ยินปะถึงจะรู้ว่าตอนจบมันต้องเจ็บแต่อย่างน้อยก็ได้รู้จักคำว่าเยะ เอ๊ยคำว่ารัก "

ไอ้เต้เถียงกลับ ใช่ครับผมรู้ว่าผมต้องเจ็บเพราะผมก็เจ็บมาตลอดแหละแต่ผมรักไง ผมรักเธอแค่นั้นแหละ

" กูให้ความรักเขาไปทำไมเขาถึงไม่ให้ความรักกูกลับมาวะแมร่ง "

ผมบ่นให้พวกมันฟังอีก ตอนนี้ก็แค่อยากจะระบายแหละครับไม่มีอะไรหรอก

" ลืมไม่ได้ก็จีบต่อเลยแมร่ง "

ไอ้เต้ว่า

" ไอ้ห่ามึงก็แนะนำให้มันเดินไปทางที่ดูก็รู้ว่าข้างหน้ามันเป็นทางตันนะมึง "

ไอ้โต้แย้ง

" มึงก็แค่ใช้ชีวิตของมึงต่อ แล้วก็เข้าไปทักทายหรือช่วยเหลือเขาในฐานะแฟนเก่าก็ได้นิ เผลอๆบางทีเขาอาจจะเห็นความดีของมึงจากตรงนี้แล้วใจอ่อนกลับมาคบกับมึงก็ได้ กลับมาคบกับมึงแบบที่เขาเองก็รักมึงอะ "

ไอ้เต้ยังคงหาทางให้ผมไปต่อได้อีก

" หรือถ้ามึงเป็นคนดีแล้วเขาไม่รักมึงก็เป็นคนเลวไปเลยเผื่อเขาอาจจะรัก "

ไอ้เต้จูงต่อ

เพี๊ยะ!!

เสียงฝ่ามือหนักๆของไอ้โต้ฟาดไปที่หัวของไอ้เต้แรงๆ

" เชี้ยตบกูหามะเขืออะไร "

ไอ้เต้โวยวาย

" มึงแหละแนะนำเชี้ยไรให้มัน จะให้มันเปลี่ยนตัวเองเป็นคนเลวเพียงเพราะผู้หญิงไม่รักเนี่ยนะ แม่คลอดมึงออกมาแทบตายกว่าจะเลี้ยงให้โตมาได้จนถึงทุกวันนี้ กว่าจะเลี้ยงให้เป็นคนดีได้นี่มึงจะให้มันเป็นคนเลวเพียงเพระหญิงทิ้ง "

เป็นไงล่ะโดนเด็กวัดเทศนาแทนพระไปแล้วไอ้เต้

" กูไม่ได้ให้มันเลวแบบที่มึงคิด เลวในที่นี้หมายถึงเป็นผู้ชายร้ายกาจไอ้สลัด!! "

ไอ้เต้เถียงกลับก่อนจะฟาดหัวไอ้โต้คืน

" ยังไงวะ "

ผมถาม

" กูรู้นะว่ามึงรักเขาอยู่ แล้วมึงก็ไม่อยากปล่อยเขาไปใช่มั้ย "

มันหรี่ตามองผม

" ก็เออสิวะ "

ผมตอบ

" มึงก็ทำทุกอย่างเหมือนตอนที่มึงสองคนคบกัน แต่อ้างว่าทำในฐานะแฟนเก่าไง "

หืม?

" แผนเชี้ยไรของมึงเนี่ย "

ไอ้โต้ขมวดคิ้วถาม

" อ้าวไอ้นี่ ก็ไปรับเขาเหมือนเดิมถ้าเขาถามว่ามาทำไมเราเลิกกันไปแล้ว มึงก็บอกเขาไปเลยว่ามารับในฐานะแฟนเก่า "

ไอ้เต้พูดต่อ เออไอเดียนี้ผมชอบ

" ถ้าเขาไม่ไปล่ะมึง "

ไอ้โต้ขัด

" แบกขึ้นรถไปเลยสิครับ "

ไอ้เต้ตอบยิ้มๆ

" แล้วก็พาไปกินข้าว ตามไปรับไปส่ง โทรไปหา บอกฝันดี ทำทุกอย่างเหมือนตอนที่มึงคบกันอะ พอเขาถามก็บอกไปว่าทำให้ในฐานะแฟนเก่า"

มันพูดต่อ

" กูชอบความคิดมึงว่ะ "

ผมบอกไอ้เต้พลางส่งยิ้มให้มัน

" เฮ้ยไม่ได้นะไอ้เชี้ยเบียร์ โตๆกันแล้วนะมึงไม่ใช่เด็กๆ จบคือจบ "

ไอ้โต้รีบห้าม

" มึงจะห้ามมันทำไมนักหนา รักดีๆไม่ชอบก็กวนตีนเขาต่อไปเลยแมร่ง "

ไอ้เต้รีบยุผม มีรักดีๆให้ไม่ชอบงั้นผมจะรักแบบกวนๆให้ไปเลยล่ะกัน