EP 1 วาเลนไทน์ มายเลิฟ 1
1019 Words
ว่ากันว่า วันวาเลนไทน์คือวันแห่งโชคชะตา ที่อาจลิขิตให้คนสองคนมาพบกัน และเกิดปรากฎการณ์ที่เรียกว่า...ตกหลุมรัก~♥
“กรี๊ด พี่ตัวเล็ก >O_ “ฝากไปให้พี่คริสโซทีนะคะ ^O^”
ตุ้บ!
เสียงถุงใบที่หนึ่งถูกวางลงบนโต๊ะเรียนหลังห้อง
ตุบ!
เสียงถุงใบที่สองถูกวางลงบนโต๊ะเรียนข้างๆ กัน -_-^
“เฮ้ย เจ๋งเลยตัวเล็ก โชคดีโคตรๆ ที่ชวนคริสโซแอบเข้าหลังโรงเรียน ให้เธอรับกรรมแทน ^O^ ไหนดูซิ วาเลนไทน์ปีนี้ฉันกับมันใครฮอตกว่ากัน~”
คิวปิดดีดตัวลุกจากเก้าอี้ วางการ์ตูนลงบนโต๊ะข้างถุงใบโตที่ติดชื่อตัวเองแล้วหยิบของข้างในออกมานับอย่างอารมณ์ดี ขณะที่คริสโซมองถุงของตัวเองนิ่งๆ แล้วยักไหล่ แอบเบ้ปากนิดๆ
เชอะ! ไอ้ขี้เก๊ก
“ฉันยกให้เธอหมดเลยตัวเล็ก”
เฮ้ย! จริงดิ? โอ...คริสโซ! นายช่างเป็นเพื่อนที่ประเสริฐศรีเสียนี่กระไร (อ้าว?) กรี๊ดๆ วาเลนไทน์ปีนี้ฉันได้นอนจมกองชอกโกเลตตายอีกแล้ว >Oคริสโซ คือไอ้ขี้เก๊กประจำคลาส มันเป็นลูกครึ่งไทย – แคนาดาที่ชอบเก๊กหน้าหล่อทรมานใจสาว แถมหล่อโฮก! แบบว่าผมสีน้ำตาล ตาสีฟ้า >_คิวปิดเป็นผู้ชายที่มีดีแค่หล่อ อันที่จริงหน้าตาอย่างหมอนี่โคตรจะโดนใจฉันเลยนะ หน้าคมคาย ปากบาง ผิวขาว ตัวสูงปรี๊ดอย่างกับเปรต เสียอย่างเดียว...พุดเดิ้ลในปากมันมีเยอะเกินจนฉันพิศวาสไม่ลง
คิวปิดเป็นอัจฉริยะด้านตีกลอง งานอดิเรกคือเล่นเพลงร็อกแบบบ้าพลัง แล้วก็โปรยยิ้ม แจกขนมจีบสาวๆ รวมถึงสับรางบรรดากิ๊กอย่างชาญฉลาด โอ๊ย! อย่าให้สาธยายความเลวทรามของมัน คิวน่ะ...เป็นศัตรูตัวฉกาจของผู้หญิงทั้งโลก >O<
“โว้ย! เท่ากันเหมือนปีที่แล้วเลย”
เสียงคิวดึงให้ฉันหลุดจากภวังค์ หันมองหมอนั่นที่เริ่มต้นนับกองของขวัญทั้งสองถุงอีกครั้ง โห...พอเทออกจากถุงแล้วเยอะจังแฮะ ต้องเอาของคริสโซไปกองบนโต๊ะฉันที่อยู่ข้างๆ เลยอ่ะ
“อ๊ะ ไม่เท่านะ” ฉันว่า พลางดึงหินกุหลาบในกล่องคริสตัลออกมาจากกระเป๋ากระโปรง ส่งไปให้คนที่ยังก้มหน้าก้มตาอ่านนิยายฆาตกรรมเลือดสาดอยู่ตรงหน้า “อันนี้น้องจีจี้ฝากมาให้คริสโซ”
“หา! ฉันแพ้มันเหรอ!!” คิวโวยลั่น
“ก็คงงั้น“
คริสโซตอบแทนฉัน พร้อมกับดึงเจ้ากุหลาบนั้นไปจุ๊บเบาๆ พร้อมกับยักคิ้วให้คิว (โฮก! ทำไมมันเท่!) แต่ฉันว่าคริสโซไม่ได้อยากได้กุหลาบอันนั้นหรอก ก็แค่สะใจที่เห็นคิวช็อคจนวิญญาณหลุดจากร่างทางปากไปแล้วมากกว่า
- Writer
