ลูกน้องจำนวนมากรีบลงจากรถเดินตรงมาหาผู้เป็นนายก่อนจะก้มหัวคำนับ
มะลิที่ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อนร่างบางมองชายชุดดำที่ลงมาจากรถด้วยอาการตื่นกลัว มือเรียวถูกกำเข้าหากันจนแน่น ดวงตากลมโตมองซ้ายมองขวาจนปะทะกับคนที่เธอคุ้นหน้าคุ้นตา
"พี่..." เสียงหวานติดสั่นเล็กๆ ที่ปลายเสียงถูกเปล่งออกมาเมื่อมะลิเห็นฟุโด "คุณหนูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?"
"เรื่องมันยาวค่ะพี่"
"ครับ...งั้นเดี๋ยวค่อยเล่าให้ผมฟังนะครับ ตอนนี้ขึ้นรถก่อนตรงนี้มันอันตราย"
"ไม่ค่ะ...พี่ไปเถอะเอาเพื่อนพี่ไปด้วย หนูก็จะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน"
"ไม่ได้ครับ ไปด้วยกันนี่แหละ เชิญครับนาย..."
ไดจิมือซ้ายทำหน้าที่เปิดประตูรถตู้คันใหญ่สีดำ ก่อนที่จะเข้ามาประคองริวที่ได้รับบาดเจ็บที่แขนเข้าไปในรถ
"นายขึ้นรถแล้ว เชิญครับคุณหนู"
"หนูไม่ไปค่ะ...หนูจะกลับบ้านแล้ว รถจักรยานของหนูจอดอยู่ตรงนั้น พี่ไปกันเลย"
"ได้ยังไงล่ะครับผมจะปล่อยให้คุณหนูป
