บทที่ 8 ตกม้าตาย

1449 Words

"อะ..ไอ้วิน ไหนมึงบอกว่ามันฟิน กูไม่เห็นมันจะฟินตรงไหน กู จะ....เจ็บ มึงเอาของมึงออกไปเดี๋ยวนี้" ไอ้ข้าวมันดิ้นหนีแล้วร้องโวยวายเสียงดังลั่นหลังจากที่ผมแทงพรวดทีเดียวจนมิดความยาวของท่อนเอ็นที่เสียบคาเต็มๆทำผมเจ็บตามมันไปด้วย "แล้วมึงทำไมไม่บอกกูว่ามึงไม่เคย แล้วที่มึงบอกว่าเคยเจอของใหญ่ล่ะ" ผมเสียงอ่อยได้แต่ทำหน้าเหรอหราเถียงข้างๆคูๆตอนเห็นมันร้องโอดโอย ใครจะคิดว่ามันยังซิงเห็นมันข่มผมบ่อยว่าเคยเห็นของใหญ่ อีกอย่างผมเห็นมันชอบทำตัวก๋ากั่นทะลึ่งตึงตังเหมือนเพื่อนชายคนหนึ่ง แถมมันไม่เคยอายหรือร้องวี้ดว้ายตอนทำผมกำลังกิจกรรมเข้าจังหวะ ตรงกันข้ามมันกลับนั่งฟังและส่งเสียงร้องจิกกัดผมบ่อยๆจนเป็นเรื่องปกติสำหรับผมกับมันไปแล้ว "มึงตามขัดขวางและเป็นก้างขวางคอกูไปทุกที่ กูจะเอาเวลาที่ไหนไปเสียซิง มึงคิดสิ ไอ้วิน...คิด... มึงเอาออกได้ยังแต่ตอนนี้กูเจ็บ" มันพยายามดันแผงอกผมออกทุกห่าง ของผมยั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD