คอนโด ไททัน....
เจ้านาง พรรณนิชา....
“แปปหนึ่งฉันหาของแปป!”ฉันกึ่งจูงกึ่งลากไอ้ซันให้เดินตามฉันมา ตอนนี้ฉันกับไอ้ซันอยู่ที่คอนโดของเฮียทั่นเพราะเมื่อสองเดือนก่อนฉันแวะมาที่นี้และทำของสำคัญหายไป ฉันเพิ่งมารู้ตัวว่าของหายก็เมื่อตอนหัวค่ำนี้เอง
“ของอะไรเนี่ย ฉันง่วงนอนแล้วนะ!”ไอ้ซันก็ทำน้ำเสียงงี่เง่าเพราะมันคงจะง่วงนอนจริงๆนั้นแหละ เพราะฉันเป็นคนปลุกมันขึ้นมาเองและลากมันมาที่นี้ ที่จริงคอนโดของเฮียทั่นก็อยู่คอนโดเดียวกันกับไอ้ซันนี้แหละ แถมห้องยังติดกันด้วยนะ ไม่รู้มันจะบ่นอะไรหนักหนา
“อย่าบ่นได้ป่ะซันเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไม่ไปเดทด้วยเลย!”ฉันหันไปขอกไอ้ซันอย่างตัดรำคาญ คำขู่ของฉันทำให้ไอ้ซันยกมือขึ้นมาทำท่ารูดซิปที่ปากมันทันที ฉันจึงส่ายศีรษะไปมาอย่างเหนื่อยใจเป็นจังหวะเดียวกันที่ฉันเดินมาถึงห้องของเฮียทั่น ที่จริงห้องของเราอยู่ชั้นเดียวกันผิดกันแค่คนฝั่งและชั้นนี้ก็มีแค่สองห้องใหญ่เท่านั้น
