สนามแข่งรถTT
เจ้านาง พรรณนิชา...
“ทำไมไม่เข้าไป?”ฉันที่จอดรถมอเตอร์ไซค์เสร็จก็เดินแอบตามหลังยัยมิ้นมาก็เห็นว่ามันแอบมองเฮียทั่นอยู่ที่หน้าประตูห้องทำงานของเขาโดยที่เธอไม่ได้เข้าไป
“มันเป็นอะไร ตกใจอย่างกับเห็นผี!”ฉันพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าที่อึ้งปนตกใจอย่างสุดขีดของยัยมิ้นและมันก็ยกโทรศัพท์เครื่องหรูของมันขึ้นมากดถ่ายรูป ใช่มันกดถ่ายรูปคนที่อยู่ในห้อง
พรึบ
“แกทำอะไร?!”ฉันคว้าข้อมือยัยมิ้นไว้ทันทีก่อนที่มันจะเดินออกมาจากหน้าห้องของเฮียทั่น ยัยมิ้นหันมามองหน้าฉันด้วยสีหน้าตกใจ
“คุณเจ้านาง!!”มิ้นมองฉันตาเบิกโตขึ้นและมันก็หันไปมองทางประตูห้องเฮียทั่น มันต้องมีอะไรแน่ๆ ฉันจึงบีบข้อมือของมันไปอย่างแรงๆ
พรึบ
“แกแอบถ่ายอะไร?”ฉันเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์เครื่องหรูของยัยมิ้นมาพลางเอ่ยถามมันไป ท่าทางของมันช่างไม่น่าไว้ใจ มันมองหน้าฉันเลิ่กลั่ก ฉันจึงไม่รอช้าเปิดดูรูปที่มันถ่ายไว้ในโทรศัพท์ทันท
