วิศวะคนโหดโหมดหวงเมีย 34
ห่วงใย
“เอามาอีก~” ในยามราตรีของวัน ร่างเล็กสมส่วนในชุดนักศึกษานั่งโอนเอนอยู่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ของผับหรูแห่งหนึ่ง ตรงหน้ามีแก้วเหล้ามากมายที่วางเรียงกันอยู่มือเรียวยกแก้วแล้วแก้วเล่าขึ้นมาดื่มจนใบหน้าแดงซ่านด้วยความเมา ในยามนี้สิ่งเดียวที่เธอคิดได้คือการมานั่งดื่มเพื่อให้ความเมาทำให้เธอเลิกคิดถึงเรื่องทุกข์ใจที่เกิดขึ้นได้ แม้จะรู้ว่ายามฤทธิ์มันเสื่อมคลายความทุกข์ใจจะแล่นเข้ามาเล่นงานอีกก็ตาม
“เอ่อ...คุณเมามากแล้วนะครับผมว่า...”
“ฉันบอกให้เอามาอีก!” ดวงตาเรียวคมตวัดมองใบหน้าของบาร์เทนเดอร์หนุ่มตรงหน้าอย่างไม่พอใจที่เขาไม่ยอมทำตามความต้องการของเธอ
“อย่าขัดใจเธอ เพิ่มให้เธอตามที่เธอต้องการ” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังเรียกให้ลูกแพรที่นั่งโอนเอนแต่ยังคงมีสติหันไปมอง ก่อนที่จะพบกับร่างสูงของคนที่ไม่รู้จักแต่ทว่าเธอกลับรู้สึกคุ้นหน้าราวกับเคยเห็นเขามาก่อน
“ค
