คอนโดA
10:30น.
ไต้ฝุ่น ตรีชฏา...
“ฮัลโหล”ฉันกดรับสายและพูดตอบปลายสายไปทันที
(อยู่ไหน?ทำอะไรอยู่?กินข้าวรึยัง?)เสียงดัดเล็กแหลมเอ่ยถามฉันกลับมาแทบจะทันทีหลังจากที่ฉันพูดเสียงกรอกใส่ปลายสายไป
“อยู่คอนโดกำลังจะออกไปกินข้าวนี้แหละ มีอะไร?”ฉันพูดด้วยนำ้เสียงเร่งรีบ เพราะตอนนี้ฉันรีบจริงๆนั้นแหละ ฉันสวมรองเท้าส้นสูงและรีบเปิดประตูคอนโดออกมาเพื่อจะออกไปข้างนอกวันนี้ฉันมีนัดทานข้าวกับพี่ไดมอนด์ว่าที่คู่หมั้นของฉันเอง
(ป๊าวว ก็แค่ถามดู)
“อ๋อเหรอจ๊ะ ถ้าไม่มีอะไรแค่นี้น่ะ!!”ฉันพูดรัวเร็วมันจะโทรมากวนประสาทฉันทำไมตอนนี้ คนยิ่งรีบๆอยู่พลานให้อารมณ์เสียอยู่ได้
(ย่ะ รีบร้อนแบบนี้ สงสัยจะออกไปกินข้าวกับผู้ชาย)เสียงดัดจริตเล็กแหลมเอ่ยออกมาด้วยนำ้เสียงกระแหนะกระแหนฉัน
“ใช่ จะออกไปหาผู้ใหม่เบื่อของเดิมๆ!!!”ฉันพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดและตะคอกใส่ปลายสายไปจนปลายสายเงียบเสียงไปสักพัก
“แค่นี้แหละ รำคาญ!!!”
