Remember Me This Way

A little bit of jealousy

Ems pov

    After hearing those words from Laura marami pa sana akong itatanong ky but nilapitan kami ng isa naming kasambahay telling na may bisita ako.  Napaisip ako dahil wala naman akong inaasahan na bisita. Since lahat iniwan ako after ako malumpo. Lumabas ako at inalalayan naman ako ni Laura. Nakita ko si Joanne ang isa kong matalik na kaibigan. Alam kong pupuntahan niya ako.Nakauwi na pala siya. Madami akong friends pero most of them nakikipag kaibgan lang dahil sa katayuan ko sa buhay. At ngayon medyo gumaan loob ko dahil andito si Joanne. She hug me. Alam ko miss na niya ako at ganun din ako. Pero she was shock when she saw Laura beside me.  

"Laura is that you?", sabi ni Joanne.

    Nagulat ako sa reaksiyon nilang dalawa parang magkakilala na sila. Nakita kong namutla si Laura ng makita niya si Joanne. I sense something in their face. Diko alam pero iba ang pakiramdam ko sa mga tagpong iyun.

Laura pov

    Oh my God. Ito yung akward moment na diko gusto mangyari. I can't handle this situation. Ang ex ko na iniyakan ko nang matagal at si Ems  ay magkakilala pala. It's really a small world dahil napunta pa ako sa sitwasyong ito. Pero sa isip ko naman, bakit nga ba ako paaapekto Joanne she's my ex di lang ex ang babaeng nang iwan sa akin na di man lang nagpaalam siya dapat mahiya na makita ako. I spent so many months para lang makamove on sa kanya and now she's here in front of me na parang ok lang. I knew here in my heart that I already move on my my past heart break pero diko maiwasan na masaktan makita sa harapan ko si Joanne na parang wala man lang siyang nagawang mali sa past. Oo nga pala anung ginagawa niya dito. Siguro kilala niya si Ems. Dahil sa ayoko makabuo ng tensiyon. Alam kong nagtataka si Ems sa kinikilos pero explain ko nalang later. Kailangan ko e compose ang sarili ko dahil ayaw ko ng mga issues a buhay.

Joanne pov

     Masaya ako na nakita si Ems na nakakatayo  na eventhough kailangan niya ng tulong ng iba. I treat her as my sister alam ko marami siyang napagdadaanan ngayon kaya umuwi ako. Kailangan ko bumawi sa kaibigan ko pero I was really shock to see Laura na at siya pala ang therapist ni Ems Im so glad seeing her pero kahit pa nakangiti ako ngayon my guilt sa puso ko dahil alam ko malaki kasalanan ko sa kanya. I left her na walang pasabi. Alam ko may galit pa sa mata niya I knew  I did a very big mistake at deep inside nakokonsenisya ako pero I have no choice at that time. I did love her that's why leaving her is my last option  and now her she is ,maybe  this is the time na kailangan ko mag apologize.

Alam ko my confussion si Ems about me and Laura so  I told her about me and Laura's past  at na shock din siya alam niya na my girlfriend ako nun pero di niya inexpect na si Laura yun. Di ko kasi naipakilala ito sa kanya personally. After Ems and I talk. Nagpaalam ako na kausapin muna si Laura. I need to talk to her this time.

Pinuntahan ko si Laura sa terrace. She is busy pressing her laptop but I knew she's not concentrating.

"Hi ,"

"Hi. I cant believe you and Ems are friends" , pagalit

"Oo diko pa kasi siya napakilala sayo nun."

"Dont bring back the past Jo"

"Im sorry bo"

"Dont call me that Jo"

Bo kasi tawagan namin nun. Diko alam kung bakit ko tinawag siya nang ganun , basta nalang ito lumabas sa bibig ko.

Nilapitan ko si Laura at niyakap. Naluha ako diko alam paano ko eexplain sa kanya ang totoo bakit ako umalis. Pero she need to her my deepest apology and regrets.

"Until now diko parinalam pano ko sasabihin sayo bo. Anong dahilan ko. Kaya im sorry im really really sorry."

"Matagal ko na kinalimutan ang lahat Jo. I move on sana ganun ka rin. Walang nang halaga para buhayin pa natin ang nakaraan so sana e let go na natin yun."

Masakit pa pala ang marinig kay Laura na shes already move on with me akala ko din nakalimutan ko na pero bakit parang masakit pa. I really thought na nakamove on narin ako pero parang unsure pa pala sakin.

Ems pov

    I see in Joanne face habang kausap si Laura alam kong nahihirapan siya. Pero bakit nasasaktan ako  na makita silang dalawa magkasama  lalo na nung niyakap ni Joanne si Laura. Hindi ko sila kaya tingnan. Naging contrabida ang pag iisip ko  sandali sa eksena nila. Minabuti kong aliwin ang sarili ko at lumayo sa kanila.

Laura pov

    Joanne is a joke. My gana pa siya tawagin akong bo. Hays, bakit pa dito ko pa siya nakitang muli. Bakit magkaibigan pa sila ni Ems?

 Bumalik kami ni Ems sa session room na walang kibuan. Ayaw ko muna pag usapan ang lahat. Nawalan ako ng gana. Ang nasa isip ko lang ngayon is that i want to do is to help Ems na makalakad. Kailangan ko muna eset aside ang mga negativity sa aking buhay.

Few weeks later

Dumating ang araw na hinihintay ko. Ems can walk again. Masaya ako para sa kanya. Niyakap niya ako. Diko na rin namamalayan 7 months na pala nakalipas since ng start magtherapy. At simula din nung pumunta si Joanne wala narin kami napag usapang personal ni Ems. Tinago ko nalang sa sarili ko lahat. Alam ko ilang beses binigay ng tadhana ang moment na pag usapan namin lahat pero natakot ako. Natakot akong masaktan dahil bumalik na rin sa buhay niya ang ex niyang si Lenard. She told me that their were just friends. But iI can stand their way. Diko alam kung may pag- asa ba ako magustuhan ni Ems. Mahirap magmahal ng straight. Especially kung galing siya sa isang matagal na relasyon ng isang lalaki. Wala na akong ibang iisipin now is that na achieve namin ni Ems ang goal namin na makalakad siya that's what important.